«نسل زد» پیشران کالای قاچاق است؟

به نظر، اقتصاد آشفته ایران مقهور سلیقه جهانی نسل زی شده است چون نسل جوان دلبستگی بسیاری به برندهای ایرانی ندارد. در بین ۲۰ انتخاب این نسل، هیچ برند ایرانی جا ندارد و بین ۵۰ برند مورد علاقه این نسل، فقط سه برند ایرانی(آیسی مانکی، چیتوز و بلوبانک) دیده میبشود.
کارآفرینان قدیمی از زمانه خود جلوتر بودند. زیاد تر بنگاهها سریعتر از نیاز جامعه به وجود آمدند. افراد تا زمانها از لامپ برق هراس داشتند، کپسول گاز بوتان تا زمانها متقاضی نداشت و مردم تا زمانها سس روی ساندویچ خود نمیریختند. اکنون مردم از کارآفرینان پیش افتادهاند.
نسل جوان ما فقط مشاهدهگر تغیرات جهانی نیست. این نسل با همتاهای خود در دیگر کشورها،در زیاد عرصهها اشتراک نظر دارد. متولدان نسل زد در همه جای دنیا علایق مشترک دارند. همانند هم لباس میپوشند، همانند هم موسیقی گوش میکنند و همانند هم خوش میگذرانند.
شدت این نسل زیاد سریع است، به طوری که تصمیمگیران از این شدت جا ماندهاند. اما چرا بین کارآفرینان ایرانی و نسل جوان واگرایی به وجود آمده و چرا نسل جوان ایرانی ترجیح میدهد کالای مورد علاقهاش، تشکیل ایران نباشد؟
چند علت برای این واگرایی میتوان بر شمرد:
اول: ناظران بین«برند ملی» و برندهای تجاری کشورها ربط معنیدار میبینند. هرچه اعتبار داخلی یک سرزمین زیاد تر باشد، گمان اینکه جوانان به کالای داخلی آن سرزمین گرایش اشکار کنند، زیاد تر است. بعد رویگردانی از برند ایرانی، با رویگردانی از «برند ایران» ربط مستقیم دارد.
دوم: ربط بنگاههای ایرانی با بازارهای جهانی قطع شده و برای تحریمهای اقتصادی و تعداد بسیاری محدودیتهای داخلی، خلاقیت و نوآوری در شرکتهای ایرانی به حداقل رسیده و از تکنولوژیهای تازه و محصولات تازه عقب افتادهاند.
سوم: فیلترینگ به زیان تشکیل ملی همه شده به این علت که نسل زد برخلاف نسل قبل که از رسانههای کلاسیک منفعت میبرد،از رسانههایی منفعت گیری میکند که فیلتر شدهاند. به این ترتیب برای نسل جوان خرید کالای خارجی که زیاد تر با تبلیغات حرفهای همراه است، در برتری قرار میگیرد.
«دهه هشتادیها» آن قدر نسل اثرگذاری می باشند که مطلوبیتهایشان، علترونق برخی کسبوکارها شده و برخی کسبوکارها را از رونق انداخته است. به طور مثال این نسل که کمتر کتاب و نشریه میخواند، صنعت نشر را از رونق انداخته اما علترونق کافهها و فستفودها شده است.
آنچه درمورد نسل زد باید بدانیم این است که به هر شکل ممکن، نیازهای خود را تامین میکند. اگر سیاستگذار به فهمیدن درستی از نیازها و مطلوبیتهای این نسل نرسد و مشابه با آن سیاستگذاری نکند، بازار قاچاق را رونق میبخشد و اقتصاد غیررسمی را بزرگ میکند.