چرا وایکینگ ها همه انها پوسیدگی شدید دندان داشتند؟

نیم دیگر (۴۹درصد) دچار شکلی از پوسیدگی دندان و در نزدیک به ۴درصد دچار نوعی عفونت بوده است.

محققان دانشگاه گوتنبرگ در سوئد ۳۲۹۲دندان واکینگ را که در جریان کاوش‌ها در قدیمی‌ترین ویرانه‌های شناخته‌شده یک کلیسای سنگی مسیحی و قبرستان نزدیک به آن در وارنهایم ابی در سوئد به دست آمده بودند، بازدید کردند.

نویسنده این مقاله، کارولینا برتیلسون، می‌گوید: «ازآنجایی که دندان‌ها، به علت غنی بودن از مواد معدنی، سپس از مرگ سالم می‌همانند، منبع منحصربه‌فردی از اطلاعات محسوب خواهد شد. پوسیدگی دندان یک بیماری است که قویا با رژیم غذایی مرتبط است، به این علت می‌تواند اطلاعاتی درمورد عادات غذایی و نوع غذای مصرفی جمعیت‌های باستانی به دست دهد.

او توضیح می‌دهد: «بیماری پوسیدگی دندان از قبل تغییری نکرده است. اکنون می‌دانیم دندان درد یا هنگامی چیزی در لای دندان‌ها گیر می‌کند چه حسی دارد. هنگامی این نشانه‌ها را در جمعیت وایکینگ کشف می‌کنیم می‌توانیم بین زمان حال و قبل پل بزنیم.»

بازدید فک و دندان ۱۷۱ نفر که به قرن‌های دهم تا دوازدهم میلادی تعلق داشتند، توانسته فهمی بی همتا درمورد زندگی و مرگ جمعیت وایکینگ‌های مسیحی اولیه به دست بدهد و مشخص می کند که پوسیدگی دندان، از دست دادن دندان و عفونت و دندان‌درد در این جمعیت شایع بوده است.»

نویسندگان می‌گویند: «محتمل است که هیچ عمل و روش بهداشتی‌ای غیر از کشیدن دندان‌ها وجود نداشته است. اما همین کار نیز انگار زیاد موفق بوده چون هیچ عارضه‌ای در محل کشیدگی دندان مشاهده نشده است.»

علاوه بر کشیدن دندان‌ها، شواهدی از برش‌دادن دندان‌ها هم مشاهده شده است.

محققان می‌گویند اشکار نیست که چرا وایکینگ‌ها دندان‌هایشان را برش می‌دادند اما به گمان زیاد روشای برای نشان دادن هویت‌شان بوده است.

تجزیه‌وتحلیل‌ها شامل معاینه بالینی دندان‌ها توسط یک دندان‌پزشک با منفعت گیری از یک پروب دندان‌پزشکی زیر نور قوی می بود. محققان این چنین به طور اتفاقی ۱۸نفر را برای معاینات رادیوگرافی انتخاب کردند تا بتوانند یافته‌ها را با منفعت گیری از این روش قبول کنند.

باقی مانده یافت شده شامل ۱۳۳ فرد با دندان‌های دائمی (به گمان زیاد ۱۲سال به بالا) می‌شد. در این گروه ۶۲درصد نشانه‌هایی از پوسیدگی دندان و ۴درصد نشانه‌هایی از عفونت را نشان دادند. در نزدیک به یک‌چهارم (۲۳درصد) از دندان‌ها نیز از دست رفته بودند.

تحلیل‌ها مشخص می کند که در بین جمعیت بزرگسال میانگین سن مرگ ۳۵سال می بود که جمعیتی بین ۱۴ تا ۵۰سال را در بر می‌گرفت.

هیچ‌کدام از ۳۸فردی که زیر ۱۲سال سن داشتند نشانه‌ای از پوسیدگی دندان نشان ندادند. این مقاله می‌گوید جمعیت وارنهایم نیز همانند تعداد بسیاری از وایکینگ‌های سوئدی در جوامع مبتنی بر کشاورزی زندگی می‌کردند. رژیم غذایی آن‌ها شامل گوشت همانند گوشت گاو، گوسفند، ماهی، لبنیات، نان، پوره و سبزیجات شامل کلم، شلغم، تره‌فرنگی، قارچ و فندق بوده است.

آن‌ها به گمان زیاد آبجو و بعضی اوقات شیر و شهدآب مصرف می‌کردند.

برتیلسون می‌گوید شیوع پوسیدگی دندان در بین وایکینگ‌های سوئد همانند دیگر کشورهای اروپایی در همان دوران بوده است.

دلنشین اینجاست که مقدار پوسیدگی دندان در جوامع معاصر هم شیوع یکسانی دارد، هرچند که علت تشکیل پوسیدگی در این دو دوره تفاوت داشته است.

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید تقریبا نیمی از جمعیت جهان دچار پوسیدگی دندان است که آن را به یکی از شایع‌ترین عوارض بهداشتی تبدیل می‌کند. امروز افزایش مصرف قند علت مهم پوسیدگی دندان در جهان است.

 برتیلسون می‌گوید قیاس مستقیم دشوار است: «چون در جوامع پیشاتاریخی ما تاثییر تجمعی پوسیدگی دندان را مشاهده می‌کنیم که نهایتا به از دست رفتن دندان منجر می‌بشود.»

«درحالیکه در جوامع امروزی ما روشهای پیشگیری و درمانی همانند منفعت گیری از خمیردندان‌های فلوراید را داریم که الگوی پوسیدگی دندان را تحول می‌دهد. ما این چنین مقادیر بسیاری کربوهیدرات‌‌های فراوری شده و قند در رژیم غذایی‌مان داریم که خطر پوسیدگی دندان را افزایش می‌دهد.»