کنترل قند با دهانشویه امکان پذیر است؟

نتایج تحقیق جاری مشخص می کند که منفعت گیری از دهان‌شویه‌های ضدعفونی‌کننده در برخی از بیماران دیابتی امکان پذیر به بهبود سطح قند خون پشتیبانی کند. در واقع، پریودنتیت، عفونت لثه است که به بافت نرم اطراف دندان صدمه می‌رساند و با بیماری‌هایی همانند دیابت، زوال عقل، بیماری‌های قلبی عروقی و عفونت‌های دستگاه تنفسی مرتبط است.

در آخرین پژوهش، محققان دریافتند وقتی که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ با دهانشویه ضد عفونی‌کننده غرغره کردند، تعداد باکتری‌های مرتبط با پریودنتیت افت قابل توجهی داشت. علاوه بر این، هنگامی که سطوح باکتریایی افت یافت، کنترل بهتری بر سطح قند خون در برخی از بیماران دیابتی مشاهده شد.

محقق ارشد این تحقیق،  سایا ماتایوشی اظهار کرد: سه گونه باکتریایی زیاد خطرناک وجود دارند که با پریودنتیت یا بیماری‌های بافت‌های اطراف دندان‌ها مرتبط می باشند. ما تصمیم گرفتیم بازدید کنیم که آیا می‌توانیم این سه گونه (ژنژیوالیس پورفیروموناس،  ترپونما دنتیکولا و تانرلا فورسیتیا) را در بیماران مبتلا به نوع ۲ دیابت با منفعت گیری از دهانشویه حاوی کلرهگزیدین گلوکونات ضد عفونی‌کننده افت دهیم یا خیر.  

این یافته‌ها بر پایه نتایج تحقیقی یک ساله شامل ۱۷۳ بیمار می بود. برای تعیین اثربخشی غرغره کردن با دهانشویه، از شرکت‌کنندگان خواسته شد که در ۶ ماه اول از آب برای غرغره کردن منفعت گیری کنند و در ۶ ماه سپس به دهانشویه ضد عفونی‌کننده روی آورند.

محققان مثالهای بزاق و خون را به طور ماهانه یا دو ماهه جمع‌آوری کردند. مثالهای بزاق به شناسایی سه گونه باکتری مرتبط با پریودنتیت پشتیبانی کردند، در حالی که مثالهای خون سطح HbA۱c را اندازه‌گیری کردند که نشان‌دهنده کنترل قند خون است.

هموگلوبین بخشی از گلبول‌های قرمز خون است که اکسیژن را از ریه‌ها به بقیه بدن می‌رساند و از آنجایی که عمر گلبول‌های قرمز نزدیک به سه ماه است، آزمایش HbA۱c نشان‌دهنده میانگین سطح قند خون بیمار طی سه ماه قبل خواهد می بود که می‌تواند برای کنترل و برسی دیابت منفعت گیری شود.

کازوهیکو ناکانو، محقق دیگر تحقیق جاری گفت: ما شگفتی نکردیم که غرغره کردن با آب هیچ اثری بر گونه‌های باکتریایی یا سطح HbA۱c ندارد، با این حال، وقتی که بیماران از دهانشویه منفعت گیری کردند این چنین  وقتی که حداقل دو بار در روز دهانشویه غرغره کردند، به‌طور کلی گونه‌های باکتریایی را افت دادند.

اگرچه هنگامی بیماران با دهانشویه ضد عفونی‌کننده غرغره می‌کردند، هیچ تحول کلی در سطح HbA۱c وجود نداشت اما محققان خاطرنشان کردند که تفاوت‌های بسیاری در جواب‌های فردی وجود دارد.

وقتی که شرکت‌کنندگان به دو دسته بیماران جوان‌تر و مسن تقسیم شدند، بیماران جوان‌تر افت بیشتری در گونه‌های باکتریایی و بهبود قابل توجهی در کنترل قند خون زمان منفعت گیری از دهانشویه در قیاس با آب داشتند.

محققان بر این باورند که اگر بتوانیم بیمارانی را شناسایی کنیم که به گمان زیاد به دهانشویه ضد عفونی‌کننده جواب خوبی خواهند داد، این روش، درمانی آسان، برای افراد مبتلا به بیماری‌های مرتبط با پریودنتیک خواهد می بود.

نتایج این تحقیق در نشریه Scientific Reports انتشار شده است.