به حتم برای مخاطبان ایرانی، سریال‌های این سرزمین آنچنان ملموس است که نیاز به شرح اضافه ندارد! به شخصه هیچگاه مخاطب این سریال‌ها نبوده‌ام به دلایل گوناگون ولی من نیز بار‌ها در محافل گوناگون از شخصیت‌های این سریال‌ها زیاد شنیده‌ام. سریال‌هایی که گهگاه تا ۲۰۰ و ۳۰۰ تکه یا احتمالا زیاد تر هم می‌رسد! و این کشش داستانی به‌هر حال می‌تواند ادله‌های دراماتیک یا غیرسینمایی داشته باشد که محل این نوشتار نیست. چندی پیش برای علاقه‌ای که به جهان داستانی و سینمایی «نوری بیلگه جیلان» طی این سال‌ها داشتم؛ آخرین تاثییر ایشان را تماشا کردم.
قصه‌ای که می‌تواند تا روز‌ها مخاطب را دچار کند. در دنیای فیلم بودم که این خبر درمورد سریال‌های ترکی نظرم را جلب کرد. به راستی یک سرزمین در حوزه هنر، چه ریل‌گذاری‌هایی باید انجام بدهد که همزمان مخاطب داخلی و خارجی داشته باشد؟ درآن واحد سریال‌های عامه‌پسند با بعد عرصه تصویری شیک و مجلل از ترکیه اراعه بدهد و از سویی دیگر، فیلمسازی، چون بیلگه جیلان داشته باشد؟! که در زیاد تر آثارش، انتقادهایش به سیستم حاکمه را ذیل داستان مهم و زیرپوستی گفتن کند. این هم‌افزایی و همپوشانی از چه تفکری نشأت می‌گیرد که تا این حد «خیر الامور اوسطها»ی فرهنگی را معنادهی می‌کند؟ اسپانیا و عربستان جزو سرزمین‌هایی می باشند که از ترکیه سریال می‌خرند! و در جهان نیز فیلم‌های کارگردان‌های جریان‌سازشان نیز مشتری دارد. یعنی از عربستان با تفکری خاص تا اسپانیا می‌توانند زیر چتر این آثار قرار بگیرند. به حتم تفکر هیات حاکمه جاری ترکیه، آنسان که در سیاست خارجی موفق عمل کرده، در حوزه فرهنگی هم کم و بیش این چنین نگره‌ای را پیش گرفته است. شناساندن ترکیه تا آنجا که به وجه عمومی‌اش ضربه نخورد مانیفست مهم این اندیشه است. احتمالا گرته‌برداری، مثالبرداری یا هر اسمی که برایش بگذاریم از ترکیه در این باره بد نباشد.
به سیاست خارجی‌اش که نمی‌توانیم ورود و تأسی کنیم به دلایل گوناگون؛ ولی می‌شود مقداری دایره نظر را گسترده کرد، دست‌کم در فیلم و سریال‌سازی. ترکیه را جدا از صنعت توریسمی که دارد با سریال‌هایش هم شناخته‌اند. چه امری مهم‌تر از این؛ آن هم در تحلیلی که می‌گویند شخصیت‌های مسلمان در سریال‌هایش نه تروریست می باشند و نه راننده تاکسی! بلکه قهرمان می باشند و می‌شود دریافت که با این نحوه دید در جهان هم اردوغان راضی است و هم تشکیل‌کنندگان سریال‌ها! در انتهای این نوشته بودم که از چند نفر سوال کردم نام چند شخصیت سریال ایرانی که این سال‌ها به یادشان مانده را بگویند؟ چند اسمی بردند که مربوط به این چند سال نبوده است.
زیاد تر دهه هفتاد و هشتاد! (که این نیز خود تفسیر جالبی است برای کنکاش زیاد تر) حال سوال کردم از سریال‌های ترکی چه افرادی را می‌شناسید؟ از عدنان بیگ؛ بشرا بندل؛ لمیس خانم؛ نهال و اسم‌هایی بی‌شمار که هیچ یک را من نمی‌شناختم! برای صحت ادعا جست‌وجویی انجام دادم. بی‌نادرست همه این اسم‌هایی که بیشترشان ذکر نشد؛ درست می بود…!
