اقتصاد

دولت ادعا می‌کند اقتصاد سرزمین رشد ۵درصدی دارد؛ بعد چرا برای افزایش دستمزدها می‌گویید پول ندارید؟

عباس عبدی نوشت:رییس سازمان برنامه و بودجه سرزمین اخیرا اشعار داشته که «در افزایش حقوق کارگران و کارمندان محدودیت داریم. آنچه مبنای نظر و تصمیم ما در دولت برای افزایش حقوق و دستمزد است، تورم انتظاری سال آینده است. ما امیدواریم در مذاکرات بین تشکل‌های کارگری و دولت بر همین مبنا به یک نرخ معقول افزایش دستمزد برسیم تا نوشته «تورم انتظاری» از کنترل خارج نشود.ما هنگامی درمورد مردم سخن بگویید می‌کنیم، از یک جامعه ۲۵ میلیونی شاغل سخن می‌گوییم و این درحالی است که کارمندان و کارکنان لشکری و کشوری ما نزدیک به سه میلیون نفر می باشند، لذا باید عدل را بین اقشار گوناگون در تخصیص و توزیع مراعات کنیم. ما ماموریت داریم که شرایطی را تشکیل کنیم که همه اقشار سال بهتری را از نظر معیشتی بگذرانند.»

آیا فردی هست که از مسوولان محترم دولت بپرسد سال قبل که رشد دستمزدها زیاد کمتر از تورم می بود، آیا تورم انتظاری نبوده است؟ بعد چرا در سال جاری با تورم ۴۰درصدی روبه رو هستیم؟ تورم انتظاری مساله‌ای مقطعی است و نه مداوم و طویل‌زمان. به‌علاوه این تورم انتظاری بیشتر از آنکه ناشی از افزایش حقوق و دستمزد باشد، به علت کسری بودجه دولت و پچ پچ‌هایی است که به ‌طور جدی درمورد افزایش قیمت کالاهای مهم و انرژی شنیده می‌شود. این چنین به علت ضعف و ناتوانی در تامین ارز برای واردات است. از نظر دیگر و مهم‌تر این که افزایش دستمزدها برای خنثی کردن تورم سال آینده نیست، بلکه برای جبران تورم سال جاری است که به نزدیک به ۴۰درصد رسیده است..

به این علت افزایش آن نه برای جبران مشکلات سال آینده، بلکه برای جبران مشکلات به وجود آمده در همین امسال است که حقوق و دستمزد سال آینده آنان باید تحول کند تا سطح زندگی آنان تاحدی نگه داری شود. به علاوه حقوق و دستمزدبگیران نزدیک به ۵۵درصد کل شاغلان سرزمین می باشند، چطور می‌توان آنان را نادیده گرفت؟ اگر در سال جاری بیشتر از ۵درصد رشد اقتصادی داشته‌ایم، بعد چرا باید دریافتی حقوق و مزدبگیران در سال آینده نسبت به سال جاری و به قیمت ثابت و قیمت و قوت خرید آن کمتر شود؟ این حرکت به لحاظ منطقی دچار ابهام است.

باید دولت توضیح دهد که این رشد اقتصادی کجا رفته که نصیب مردم نباید بشود؟ چرا باید بیشتر از ۵۵درصد مردم مزد و حقوق‌بگیر جامعه از این چنین رشدی نصیب باشند؟

فکر کنیم که امسال هم توانستید، دریافتی حقوق‌بگیران را کمتر از مقدار تورم افزایش دهید، هم چنان‌که درمورد کارکنان دولت در بودجه انجام دادید و به گمان قوی در دو هفته آینده نیز آن را برای کارگران با اندکی زیاد تر به اجرا خواهید گذاشت. فکر کنیم مردم به هر حال این فشارها را به هر دلیلی تحمل کنند، در این صورت آیا نباید در کنار این تحمل، چشم‌اندازی امیدبخش از آینده داشته باشند؟ کدام چشم‌انداز را پیش روی ملت می‌گذارید؟

اگر مردم نسبت به آینده امیدوار باشند، حتما سختی‌ها را تحمل می‌کنند، هم چنان‌که در زمان جنگ این چنین بودند، ولی اگر قرار باشد که امید و چشم‌انداز مثبتی به سوی آینده نباشد، سهل است که چشم‌انداز هم منفی باشد، در این صورت باید او گفت انتظار همراهی داشتن از مردم دور از انصاف و عقل است. به‌علاوه زمان جنگ همه مردم و مسوولان در حالت شبیه از سختی بودند، آیا اکنون این چنین است؟ آیا قدری دلسوزی برای مردم و اقتصاد دارید؟ آن اندازه که جستوجو جلوگیری از تعدیل مزد و حقوق هستید، آیا جستوجو جلوگیری از فساد و رسیدگی به فساد بزرگ چای دبش هستید؟



منبع

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا