افت خطر پوکی استخوان با طبیعت

پوکی استخوان، استخوان‌ها را ضعیف، شکننده و مستعد شکستگی می‌کند این چنین می‌تواند تبدیل درد مزمن، افت تحرک و کیفیت پایین‌تر زندگی شود.

محققان خاطرنشان کردند: شیوع جهانی پوکی استخوان که اکنون قضیه بهداشتی بزرگ در سراسر جهان محسوب می‌شود، قرار است با پیر شدن سریع جمعیت و تحول در سبک زندگی افزایش یابد.

پوکی استخوان توسط عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی تشکیل می‌شود، در حالی که قرار گرفتن در معرض فضاهای سبز با خطرات کمتر سلامتی مرتبط است، اشکار نیست که آیا این خطر به پوکی استخوان نیز گسترش می‌یابد یا خیر و تا چه حد توانایی ژنتیکی امکان پذیر تاثیرگذار باشد.

برای بازدید زیاد تر این نوشته، محققان داده‌های حاضر در بانک زیستی بریتانیا در رابطه ۳۹۱هزار و ۲۹۸ نفر با میانگین سنی ۵۶ سال که زیاد تر از نیمی از آنان (۵۳ درصد) زن بودند، را تجزیه و تحلیل کردند.

همه آنان اطلاعات ثبت شده در رابطه تراکم مواد معدنی استخوان و عوامل بالقوه تاثیرگذار ازجمله قومیت، درآمد سالانه خانوار، سطح تحصیلات، حالت اشتغال، منطقه مسکونی، مصرف الکل، سطح فعالیت بدنی، حالت سیگار کشیدن و رژیم غذایی داشتند.

خطر ژنتیکی پوکی استخوان این افراد با منفعت گیری از امتیاز خطر چند ژنی محاسبه و معیار پرکاربردی به‌نام شاخص نرمال‌شده تفاوت پوشش گیاهی که بر پایه تصاویر ماهواره‌ای است، برای تعیین مقدار فضای سبز در منطقه مسکونی آنان منفعت گیری شد.

میانگین سالانه قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های اکسید نیتروژن و ذرات معلق PM۲.۵ بر پایه کدپستی مسکونی و داده‌های پروژه ESCAPE برآورد شد که به بازدید اثرات طویل مدت قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا بر سلامت انسان در اروپا می‌پردازد.

هر شرکت‌کننده تا زمان تشخیص پوکی استخوان و مرگ تحت نظر قرار گرفتند.

طی دوره نظارت متوسط ۱۲ ساله، موارد تازه پوکی استخوان در ۹۳۰۷ نفر به‌وجود آمد. آنان به گمان زیاد مسن‌تر، زن، سیگاری و بازنشسته بودند. این چنین گمان بیشتری وجود داشت که سطح تحصیلات پایین‌تری داشته باشند و از نظر اقتصادی ضعیف‌تر باشند.

اما ربط ثابتی بین مقدار فضای سبز و موارد تازه پوکی استخوان ظاهر شد. محققان شاخص نرمال‌شده تفاوت پوشش گیاهی را در مسافتی نزدیک به ۳۰۰ متر از فضای سبز مسکونی حاضر در محدوده ۳۰۰ تا ۱۵۰۰ متر تخمین زدند. با هر افزایش در شاخص نرمال‌شده تفاوت پوشش گیاهی، آنان فهمید افزایش تراکم استخوان و پنج درصد افت خطر ابتلا به پوکی استخوان شدند.

عوامل تعدیل‌کننده کلیدی در ربط یافت شده بین فضای سبز و افت خطر ابتلا به پوکی استخوان سطوح پایین‌تر اکسید نیتروژن و ذرات معلق PM۲.۵ می بود.

به حرف های محققان، نتایج چندین تحقیق نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا می‌تواند استرس اکسیداتیو، التهاب و اختلال در هورمون‌ها را تشکیل کند که هر دو خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش خواهند داد.

افرادی که در مناطق سرسبز زندگی می‌کنند در معرض خطر کمتری قرار خواهند گرفت چون درختان و گیاهان به‌گفتن فیلترهای طبیعی عمل می‌کنند و آلاینده‌ها را از هوا حذف می‌کنند.

به حرف های محققان، فعالیت بدنی با خطر کمتر پوکی استخوان نیز مرتبط است، احتمالا به این علت که زندگی در مناطقی با فضای سبز زمان بیشتری برای ورزش فراهم می‌کند.

این پژوهش، تحقیق مشاهده‌ای است و به این ترتیب، نمی‌تواند علت را ثابت کند. محققان این چنین به محدودیت‌های بسیاری اذعان کردند، از جمله این که محاسبه شاخص نرمال‌شده تفاوت پوشش گیاهی بر پایه آدرس‌های مسکونی بوده است، به این علت امکان پذیر مقدار واقعی فضای سبز را به‌درستی تعریف نکرده باشد. شرکت‌کنندگان این تحقیق به‌طور کلی سالم بودند، به این علت پتانسیل سوگیری انتخاب را نمی‌توان نادیده گرفت.

با این وجود، محققان نتیجه گرفتند: یافته‌های این تحقیق اولین شواهدی را اراعه می‌کند که مشخص می کند سبز بودن خانه با تراکم بالاتر استخوان و افت خطر ابتلا به پوکی استخوان مرتبط است.

آنان افزودند: این یافته‌ها بینش‌های ارزشمندی را در رابطه پتانسیل فضای سبز در پیشگیری از اغاز پوکی استخوان اراعه می‌دهد و بر اهمیت فضای سبزشهری در گسترش راهبردهای پیشگیری موثر اصرار می‌کند.

یافته‌های این تحقیق به‌صورت آنلاین در مجله Annals of the Rheumatic Diseases انتشار شده است.