تحقیق دلواپس‌کننده‌ای که محققان دانشگاه اوپسالا سوئد انجام دادند و در JAMA Network Open انتشار شد، رابطه مهم بین زمان زمان خواب و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را روشن و اصرار می‌کند که رژیم‌غذایی سالم به تنهایی امکان پذیر برای افت این مشکل کافی نباشد.
محقق ارشد این تحقیق، کریستین بندیکت، دانشیار و محقق خواب در دانشگاه اوپسالا او گفت: به‌طور کلی پیشنهاد می‌کنم خواب را در برتری قرار دهید، اگرچه می‌دانم که همیشه مقدور نیست، به خصوص اگر والدین باشید.
این تحقیق به بازدید اثرات محرومیت از خواب بر توانایی بدن برای پردازش قند، عامل کلیدی در دیابت نوع ۲ پرداخته است. این حالت جذب انسولین را مختل می‌کند و تبدیل افزایش سطح قند خون و به‌طور بالقوه علتصدمه شدید به اعصاب و عروق خونی در طول زمان می‌شود.
خواب مختصر به‌طور مستقیم با دیابت نوع ۲ مرتبط است. دایانا نوگا، محقق خواب در دانشگاه اوپسالا اظهار کرد: نتایج تحقیقات قبلی نشان داده است که استراحت مختصر‌زمان مکرر روزانه خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد، در حالی که عادات غذایی سالم همانند خوردن منظم میوه و سبزیجات می‌تواند این خطر را افت دهد.
او در آخر او گفت: با این حال، اشکار نیست، آیا افرادی که زیاد کم می‌خوابند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را با تغذیه سالم افت خواهند داد یا خیر. این عدم قطعیت علتشد که گروه تحقیقاتی یکی از بزرگترین پایگاه‌های اطلاعاتی جمعیت در سراسر جهان، تحقیقات بیشتری انجام بدهند.
آخرین مطالب
محققان با تجزیه‌وتحلیل جواب‌های سلامت و شیوه زندگی تقریباً نیم میلیون شرکت‌کننده در بریتانیا در طول یک دهه، ارتباطی قانع‌کننده را کشف کردند. افرادی که بین سه تا پنج ساعت در شب می‌خوابیدند با خطر قابل‌دقت بالاتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ روبه رو بودند.
دلنشین دقت است، در حالی که رژیم غذایی سالم با خطر کمتر ابتلا به این بیماری مرتبط می بود، افرادی که عادات غذایی خوبی داشتند اما کمتر از ۶ ساعت می‌خوابیدند هم چنان در معرض خطر بیشتری بودند. نتایج ما اولین موردی است که این سوال را نقل می‌کند؛ آیا رژیم غذایی سالم می‌تواند افتخواب را از نظر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ جبران کند یا خیر. آنها نباید علتنگرانی شوند، بلکه باید به‌گفتن یادآوری این مسئله در نظر گرفته شوند که خواب نقش مهمی در سلامتی دارد.
او این چنین افزود که تأثیر افتخواب می‌تواند به‌طور گسترده‌ای در بین افراد متفاوت باشد که تحت تأثیر ژنتیک و نیازهای خواب منحصر به فرد هر فرد است.
به‌طور خلاصه، این مطالعه ربط حیاتی بین محرومیت از خواب و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را مشخص می کند و این فکر را به چالش می‌کشد که رژیم غذایی سالم به تنهایی می‌تواند اثرات منفی خواب ناکافی را جبران کند.
این تحقیق بر اهمیت برتری‌بندی خواب کافی به‌گفتن مؤلفه‌ای الزامی از یک رویکرد جامع به سلامت و پیشگیری از دیابت پافشاری می‌کند. در نهایت، این مطالعه یادآوری قانع‌کننده‌ای از نقش الزامی خواب در نگه داری سلامت و تندرستی کلی است و از افراد می‌خواهد برتری‌هایی را که برای خواب در زندگی روزمره خود قائل می باشند، مجدد برسی کرده و بالاتر ببرند.
نتایج این تحقیق در مجله JAMA Network Open انتشار شد.
