سلاحی که آمریکایی ها به آن هیولا می گویند ؛ از جنگ ویتنام تا سرویس مخفی رئیس جمهور/ تصاویر_بام وطن

با میراث دیدنی بیشتر از ۶۰ سال خدمت،  ام۱۳۴ مینی گان ( M134 Minigun )  در سال ۱۹۶۰ برای منفعت گیری توسط  ارتش آمریکا  در ویتنام ساخته شد. این سلاح تاریخچه نسبتا جالبی دارد و طراحی آن بر پایه یک سلاح زیاد قدیمی تر انجام شده است. ام۱۳۴ مینی گان سلاحی می بود که به خدمه هلیکوپترهای آمریکایی حاضر در جنگ ویتنام زیاد پشتیبانی کرد.

با دقت به شدت و قوت آتش بالا، یکی از لقب های این سلاح بین آمریکایی ها «هیولا» است. 

ساخت ام۱۳۴ مینی گان بر پایه تیربار گاتلینگ

ام۱۳۴ مینی گان تا زمان  جنگ ویتنام  گسترش نیافته می بود، اما طراحی آن بر پایه  تیربار گاتلینگ  صورت گرفت که در دهه ۱۸۶۰ توسط ریچارد جوردن گاتلینگ ساخته شد. این سلاح دارای شش لوله می بود که حول یک محور مرکزی گردش می کردند و این گردش با چرخاندن دسته محور سلاح صورت می گرفت. این گردش جهت می شد تا سلاح شدت شلیک بالایی داشته باشد و این چنین لوله ها را خنک نگه می داشت.

تیربار گاتلینگ معروف ترین سلاح طی جنگ داخلی آمریکا می بود، جایی که برای نخستین بار توسط ارتش اتحادیه منفعت گیری شد. این سلاح الهام قسمت سلاح  ام۶۱ والکان  می بود که طراحی شش لوله را نگه داری کرد، اما به جای گردش به طور دستی با پشتیبانی دسته محور، چرخش لوله ها با پشتیبانی انرژی الکتریکی صورت می گرفت.

گسترش ام۱۳۴ مینی گان

شرکت جنرال الکتریک طراحی ام۳۱ ولکان را برای ساخت سلاح ام۱۳۴ مینی گان اصلاح کرد. هلیکوپترهایی که در آسمان ویتنام پرواز می کردند به روش بهتری برای دفاع از خود در برابر شلیک سلاح های سبک و راکت های دوش پرتاب نیاز داشتند. هلیکوپترها نقشی حیاتی در جنگ ویتنام داشتند چون امکان پرواز و فرود عمودی سریع را فراهم می کردند، کاری که هواپیماهای سنتی قادر به انجام آن نبودند.

هلیکوپترها  برای تحویل تجهیزات، توپخانه، مهمات و نیروها، و این چنین تخلیه سربازان مجروح منفعت گیری می شدند. آنها زیاد تر زمان ورود به خشکی مورد دعوا قرار می گرفتند و خدمه را ناچار می کردند برای دفاع از خود از سلاح های تک لوله منفعت گیری کنند. اما این سلاح ها بی تاثییر بودند چون پوشش جنگل جهت گیر کردن یا گرم شدن بیشتر از حد آنها می شد. این کار آمریکا را بر آن داشت تا به جستوجو راه حلی باشد.

طراحی یک سلاح موثر برای منفعت گیری توسط خدمه هلیکوپتر

جنرال الکتریک اندازه سلاح ام۶۱ والکان را کوچک کرد و لوله های سلاح را تحول داد تا با گلوله های ۷.۶۲ در ۵۷ میلیمتری ناتو سازگار باشند. بر این مبنا، تیربار ام۱۳۴ مینی گان شکل گرفت. این سلاح به لطف طراحی چند لوله ای خود توانایی شلیک ۶ هزار گلوله در دقیقه بدون گرم شدن بیشتر از حد را داشت.

اگرچه این سلاح به واقع مینی نبوده است، اما نام مینی گان به علت این که نسخه کوچک تری از سلاح ام۶۱ والکان می بود، برای آن انتخاب شد.

ام۱۳۴ مینی گان به گونه ای طراحی شده می بود تا روی تکه درب هواپیما، هلیکوپتر، یا بعضی اوقات اوقات، یک ماشین قابل نصب باشد. این  سلاح  این چنین به یک منبع تغذیه خارجی نیاز داشت. وقتی که یکی از لوله ها در حال شلیک گلوله است، سه لوله دیگر در حال پر شدن می باشند و دو لوله باقیمانده در حال بیرون انداختن پوکه می باشند. همانطور که لوله ها گردش می کنند، شلیک ها تقریبا از موقعیتی یکسان صورت می گیرند.

منفعت گیری از ام۱۳۴ مینی گان در جنگ ویتنام

وقتی که ام۱۳۴ مینی گان در ویتنام داخل عمل شد، به شدت روی هلیکوپترهای آمریکا تصب شد. این سلاح روی پایه های جانبی هلیکوپترهای هیوز او اچ-۶ کایوس و بل او اچ-۵۸ کیووا نصب شد. در هلیکوپتر بل ای اچ-۱ کبرا، ام۱۳۴ مینی گان روی غلاف های پایلون و برجک و در هلیکوپتر بل یو اچ-۱ ایروکوای روی پایه های در، پایلون و غلاف ها نصب شدند.

طی جنگ ویتنام، دولت آمریکا تقریبا ۱۰ هزار قبضه سلاح ام۱۳۴ را خریداری کرد. این تیربار برای انجام کاری که طراحی شده می بود، موثر عمل می کرد، اما بدون عیب نبوده است. هنگامی که شرکت دیلون ارو (Dillon Aero) تعداد بسیاری از تیربارهای ام۱۳۴ دست دوم را بعد از جنگ ویتنام خریداری کرد، آنها زیاد تر موفق به شلیک مداوم نمی شدند.

دیلون ارو آنها را تعمیر کرد و در این فرآیند نسخه بهتری از سلاح را تشکیل کرد که به نام ام۱۳۴دی شناخته می شود.

کاربردهای مدرن ام۱۳۴ مینی گان

ام۱۳۴ مینی گان  مهم تا این مدت هم توسط شاخته های گوناگون ارتش آمریکا منفعت گیری می شود. ارتش آمریکا هم چنان آن را ام۱۳۴ می نامد، در شرایطی که در نیروی هوایی و نیروی دریایی به نام جی ای یو-۲ای با پایه ثابت و جی ای یو-۱۷/ای با پایه انعطاف پذیر شناخته می شود.

این سلاح این چنین توسط تیم سرویس مخفی رئیس جمهور آمریکا منفعت گیری می شود، اگرچه این نوشته به طور علنی تایید نشده است.