به گزارش بام وطن
کارمندان جشنواره فیلم کن در حال برنامه‌ریزی می باشند تا برای دریافت حقوق زیاد تر به اعتراض و به گمان زیاد اعتصاب دست بزنند.
رسانه سینمایی ددلاین در یک گزارش اختصاصی خبر می‌دهد که جشنواره فیلم کن که به گفتن محلی برای گفتن اعتراض هم شناخته شده، امسال نیز تفاوتی با قبل نخواهد داشت؛ اما امکان پذیر نوع اعتراض مقداری متفاوت با سال‌های قبل باشد چون بوی شورش از درون می‌آید.
این گزارش آشکار می‌کند که نزدیک به ۲۰۰ کارمند این جشنواره سینمایی فرانسوی که ترکیبی از نیروهای خود کن و کارمندان جشنواره‌های دیگر از سراسر فرانسه می باشند، دارند برنامه‌ریزی می‌کنند تا در طول برگزاری این جشنواره برای دستمزد خود دست به اعتراض و حتی اعتصاب بزنند.
آخرین مطالب
برنامه این اعتراض‌ها توسط گروهی موسوم به «زیر پرده‌های نمایش، زباله‌ها: جمع کارکنان پرمخاطره جشنواره‌های فیلم» رهبری می‌شود و این نام اشاره‌ای به شعار معروف اعتراضات می۶۸ دارد: زیر سنگفرش‌ها، ساحل.
این اتحادیه که مارس ۲۰۲۰ راه‌اندازی شد، متشکل از کارمندان قسمت‌های گوناگون کن، از جمله آن‌هایی که در قسمت رقابتی رسمی، جشنواره مارچ دو فیلم و قسمت‌های جنبی دو هفته کارگردانان و هفته منتقدان کار می‌کنند، و این چنین کارمندان قسمت بین‌المللی بوردو، جشنواره فیلم جدا گانه، جشنواره لومیر در لئون و جشنواره بین‌المللی فیلم «انتروه» در بلفورت است.
منابعی از درون این اتحادیه به ددلاین حرف های‌اند تصمیم دارند در مراسم افتتاحیه قسمت دو هفته کارگردانان، هفته منتقدان و ACID کن صدای خود را به گوش دیگران برسانند و این چنین در طول این اتفاقات ۱۲ روزه که از ۱۴ ماه می‌اغاز می‌شود، تظاهراتی را در محل جشنواره برگزار کنند. از جمله فیلم‌های مورد انتظار این دوره باید از اولین نمایش «مگالوپولیس» فرانسیس فورد کاپولا و «فیوریوسا» جورج میلر یاد کرد.
ماهیت اعتراض‌ها تا بحال مخفی نگه داشته شده، اما این گروه تصمیم دارد پنجشنبه برای نهایی کردن استراتژی خود جلسه‌ای برگزار کند. منبع های حرف های‌اند بازدید اشکال مختلفی از عمل از جمله «اعتصاب کامل کارمندان» که جهت می‌شود ده‌ها کارمند جشنواره ابزارهای خود را به طور کامل زمین بگذارند روی میز است. این اعتصاب دربرگیرنده کارمندانی چون برنامه نویسان، متصدیان دوربین‌ها، زیرنویس کنندگان فیلم‌ها، چهره‌های مطبوعاتی جشنواره و کارکنان گوناگون مدیریت و فنی که بیشترشان پاره زمان می باشند، می‌شود.
اگر برنامه‌نویسان یا مسؤولان مطبوعاتی ابزارهایشان را پایین بیاورند مشکل بزرگی برای اجرای جشنواره تشکیل می‌شود. بدون برنامه نویسان اصلاً روشن نخواهد می بود که آیا برگزاری اتفاقات امکان پذیر یا خیر!
ناامیدی این گروه دوجانبه است. اول این که آن‌ها به دستمزدی که از کارفرمایان خود دریافت می‌کنند، معترض می باشند و حقوق خود را ناکافی می‌دانند چون زیاد تر ساعات اضافه کاری سختی را که لازمه شغلشان است، دربرنمی گیرد.
یکی از افراد این اتحادیه به شرط ناشناس ماندن به ددلاین او گفت: از بازدید‌ها فهمید شدیم که ۸۰ درصد کارمندان جشنواره در حالی کار می‌کنند که قراردادشان کمتر از ۲۰۰۰ یورو (۲۱۰۰ دلار) در ماه است و این درآمد برای زندگی در پاریس غیرممکن است.
دومین نقطه اختلاف، برنامه بیمه بیکاری منحصر به فرد فرانسه برای کارکنان و تکنسین‌های قسمت سرگرمی است. این مطرح از کارکنان قسمت سرگرمی با قراردادهای مختصر زمان با مزایای بیکاری در وقتی که بین یک شغل یا پروژه با پروژه بعدی می باشند، حمایتمی‌کند. برای واجد شرایط بودن، کارکنان باید بتوانند ثابت کنند که ساعات مشخصی را در طول سال کار کرده‌اند. پرداخت‌ها از طریق مالیات‌های پرداخت شده توسط کارفرمایان فراهم می‌شود، اما به علت ابهام در مقررات، تعداد بسیاری از کارکنان جشنواره‌های سینمایی فرانسه از مزایای بیکاری محروم می‌همانند و با قراردادهای مختصر زمان ثابت استخدام خواهد شد.
منبع فرد دیگر از این اتحادیه هم حرف های است: هیچکس شرایط و دستمزد کارگران جشنواره را زیر سوال نبرده می بود و همه ما کار برای جشنواره را پذیرفته بودیم چون عاشق فیلم بودیم، حتی اگر زندگی‌مان سخت می‌گذشت، اما اکنون همه در حال او گفت و گو می باشند که هنگامی این جشنواره‌ها میزبان ستارگانی از سراسر جهان می باشند، پرداخت حداقل دستمزد به کارکنان چه مقدار بی‌معناست.
این جنبش حامیان برجسته‌ای دارد: ژوستین تریه فیلمساز فرانسوی سازنده «آناتومی یک سقوط» که برنده نخل طلای کن شد، هنگامی در جشنواره فیلم کن سال قبل راه می‌رفت سنجاق سینه قرمز رنگ گروه را روی یقه کت خود داشت و اکنون این گروه امیدوار است چهره‌های بیشتری از صنعت سینما در جشنواره امسال این سنجاق را روی لباس‌شان داشته باشند.
درست پیش از مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم کن سال قبل، این گروه بیانیه‌ای را در روزنامه چپ‌گرای لیبراسیون انتشار کرد که ملاقات با وزیر فرهنگ فرانسه در کن را به جستوجو داشت.
حرف های شده مقامات دولتی از این نوشته که کارکنان جشنواره تحت پوشش برنامه متناوب دستمزد بیکاری نبوده‌اند، بی‌خبر بوده‌اند. جلسه‌ای هم با مرکز ملی سینمای فرانسه (CNC) برگزار شد، اما عمل مشخصی را به جستوجو نداشت. از آن زمان، این گروه سخنرانی‌های اعتراضی خود را در جشنواره‌های سراسر فرانسه برگزار کرده‌اند تا خواست خود را روشن کنند.
یکی از اعضای اتحادیه به ددلاین او گفت: مدیران جشنواره ناموافق ما نیستند و دلواپس هم می باشند، اما جواب‌شان فقط این است که در شرایط مالی پیچیده‌ای می باشند و ادعا می‌کنند قوت محدودی دارند. بعد از یک سال، ما اکنون در شرایطی هستیم که همه می‌دانند ما وجود داریم و خواست‌مان چیست. امیدواریم بتوانیم با کارفرمایان خود به توافق برسیم.
این جمع با دفتر تیری فرمو، مدیر جشنواره کن و قسمت‌های موازی هم تماس گرفته‌اند و از مشکلات و گمان برگزاری تظاهرات عمومی در جشنواره امسال سخن حرف های‌اند، اما تا این مدت پاسخی دریافت نکرده‌اند.
در تماس با جشنواره برای اظهار نظر حرف های شده انتظار می‌رود کارکنان مقاومت بیشتری خرج کنند تا این اتفاقات غیرانتفاعی دولتی و خصوصی را برای ماموریت های عمومی غیرسیاسی مخدوش نشود.
در همین حال منبع های درونی می‌گویند به طور کلی به تغییرات مثبت خوشبین می باشند، چون این اختلاف پیامدهای «سریع» بر کارایی رویدادهای سینمایی همانند کن، که جز لاینفک اقتصاد فرانسه است، خواهد داشت.
تعداد بسیاری از رؤسای جشنواره نیز به ددلاین حرف های‌اند که در ۲ سال تازه دریافته‌اند چه مقدار سخت است که بتوانند با این دستمزدها کارکنان خوب و متخصص را به کار بگیرند. منبع فرد دیگر هم حرف های جشنواره کن به سختی می‌تواند افراد را استخدام کند و با این شرایط سال آینده امکان پذیر حتی برگزاری درست جشنواره ممکن نباشد.
افراد داخل صنعت امیدوارند کن بتواند الگویی برای ضمانت به پرداخت بهتر برای دیگر جشنواره‌ها باشد.
جشنواره فیلم کن به تظاهرات عادت دارد و ۲۰ سال پیش صحنه اعتراضات شبیهی می بود که به علت افت مزایای بیکاری در خیابان‌ها شکل گرفت. (عکس گزارش) سال پیش نیز کارکنان قسمت پذیرایی جشنواره، تظاهراتی با گفتن «دیگ‌ها و ماهیتابه‌ها» را برای پرداخت دستمزد زیاد تر خارج از ساختمان کارلتون برگزار کردند و اتحادیه مهم کارگران انرژی فرانسه نیز تهدید کرد که منبع برق کن را به گفتن بخشی از اعتراض‌ها علیه اصلاحات بازنشستگی قطع خواهد کرد. تظاهرات عمومی اما در طول جشنواره توسط مقامات محلی به علت نگرانی برای ایمنی ممنوع شد.
فرش قرمز کن هم مدام جایگاهی برای اعتراض‌های گوناگون بوده؛ از اعتراض به مسائل سیاسی گرفته تا مشکل پاشنه کفش خانم‌ها که جهت شد شماری پابرهنه روی فرش قرمز بروند.
جشنواره‌های فرانسوی زیاد تر جایگاه اراعه بیانیه‌های سیاسی می باشند. سال ۲۰۰۳، دو جشنواره هنرهای تابستانی محبوب فرانسه یعنی جشنواره آوینیون و فستیوال اکس-آن-پرووانس بعد از هفته‌ها اختلال و اعتراض کارکنان اعتصابی برای مزایای بیکاری، لغو شدند.
در کل صحنه جشنواره‌های جهانی سینمایی به علت افت بودجه، اعتراض‌های سیاسی و درگیری‌های جهانی، ۱۲ ماه پرتلاطم را توانایی کرده و جشنواره فیلم برلین تحت تأثیر موجی از ناآرامی‌های سیاسی قرار گرفت. انتظار می‌رود کن نیز این چنین اعتراض‌های سیاسی را پیش روی داشته باشد که برای حملات رژیم صهیونیستی به غزه و جنگ روسیه و اوکراین چهره کند.
دسته بندی مطالب
خبرهای ورزشی
