آمارسازی اشتغال یعنی پاک کردن صورت مسئله_بام وطن

به گزارش بام وطن
محمود کریمی بیراوند پیشتر نیز در اظهار نظری حرف های می بود: «از هر سمت و با هر تفسیری به آمار اشتغال و بیکاری نگاه میکنیم، نشانههای رونق بازار کار را میبینیم.» او درمورد شاخص سنجش کیفیت مشاغل افزایش یافته نیز حرف های می بود: «شاخصی برای سنجش کیفیت نداریم. اما از جهات گوناگون و متغیرهای گوناگون میتوان کیفیت شغلی که تشکیل شده را محک زد.
یکی از متغیرها اعدادی است که درمورد بیکاری فارغالتحصیلان اظهار شده است. جمعیت شاغلین فارغالتحصیل مردان نسبت به قبل ۰.۷ درصد افزایش داشته، نرخ بیکاری فارغالتحصیلان ۱.۲ کاهشی بوده و این در تابستان و فصول گوناگون نیز تکرار شده است. از دیگر متغیرهای کیفی بازار کار، افت نرخ بیکاری فارغالتحصیلان است.»
محمد چکشیان، معاون وزیر کار و تعاون نیز اخیرا درمورد افزایش آمار اشتغال در سرزمین حرف های است: «از ابتدای فعالیت دولت سیزدهم تا بحال ۲.۵ میلیون زمان شغلی با کدملی اشکار در سرزمین تشکیل شده و نرخ بیکاری از ۹.۶درصد در اغاز فعالیت این دولت اکنون به ۸.۱ درصد افت یافته است.» این آمارها در شرایطی انتشار میشود که برخی از کارشناسان حوزه اشتغال میگویند اگر آمارهای اراعه شده توسط دولت را دقیق در نظر بگیریم نوع مشاغل، تناسب مشاغل با تخصص و تحصیلات افراد و یقیناً تناسب حجم کار با مقدار درامد افراد زیاد مهم است.
افزایش تمایل به مشاغلی، چون دلالی و واسطه گری و ورود افراد تحصیلکرده به مشاغلی از جمله رانندگی تاکسیهای اینترنتی از دیگر مواردی است که به گفتن، اما و اگرهای آمارهای حوزه اشتغال نقل میشود. افزون بر اینها حالت کارگران بیکار، شاغل و آنهایی که از حقوق و دستمزد کافی برخوردار نیستند، از ماههای پیش از سال تازه مورد او گفت و گو می بود و جلسات متعدد دولت با نماینده کارگران در شورای عالی کار زیاد تر به نتیجه مشخصی نرسیده است.
با دقت به این که به تازگی روز جهانی کارگر را پشت سر گذاشتیم و سخنان بیرانوند در حوزه آمار، سوالهایی نقل است از جمله این که آیا معیار یک ساعت در هفته کار کردن، برای اشتغال، مناسب است و مبنا بازار کار ایران به اختصاصی برای کارگران چطور است؟ با دقت به این شرایط سوالهایی نقل است، حمید حاجی اسماعیلی؛ کارشناس بازار کار و کارگری در گفتگو با فرارو به این سوالها جواب داده است:
برخی کارگران هم اضافه کاری دارند هم شغل دوم و سوم
حمید حاجی اسماعیلی او گفت: «همزمان با مناسبت روز جهانی کارگر، انتظار از مسئولین این است که به حقوق و خواستههای کارگران دقت داشته باشند و در عین حال، اجازه دهند کارگران با اسایش خواستهها و مطالبات خود را نقل کنند. نام گذاری روز کارگر از این جهت انجام شده که مقام کارگر گرامی داشته شود و کارگران در یک روز از سال این شرایط را داشته باشند که از طریق اجتماعات صنفی بتوانند مطالبات خود را نقل کنند و خواستههایی را که از گروههای کارفرمایی یا دولت دارند بدون هیچ استرسی نقل کنند.
متاسفانه در ایران، این چنین شرایطی فراهم نیست و دولت نیز که مدعی حمایتاز کارگران است از شراکت و اجتماع کارگران در مطالباتشان حمایتنمیکند. این که ما فکر کنیم دولت میتواند نمایندگی کارگران را انجام دهد یا پدرخوانده آنها باشد و نیازها و خواستههای کارگران را نقل کرده و خود در صدد حل آنها برآید، یک توانایی ناکامی خورده محسوب میشود و به هیچ وجه مورد قبول نیست و به همین علت است که میبینیم کارگران دچار مشکلات اقتصادی و اجتماعی می باشند و از حالت حاضر نارضایتی دارند.»
او گفت: «قطعا کارگران نیازمند شغل می باشند و هرچه ظرفیتهای اشتغال کار، در سرزمین افزایش اشکار کند، میتواند به تشکیل و گسترش سرزمین پشتیبانی کرده و رفاه عمومی را افزایش دهد. اما این که ما برای آمارسازی و کارنامه بهتر برای دولت تلاش کنیم هر تعریفی را برای یک نوشته علمی نقل کنیم، قطعا نه تنها نمیتواند برای سرزمین سودمند باشد، بلکه میتواند علتنهان کاری و پاک کردن صورت قضیههای مهم در حالت اشتغال در سرزمین شود. مشکلات اقتصادی به حدی زیاد است که تعداد بسیاری از شاغلین نه فقط با یک شیفت کار، بلکه بعضی اوقات با دو یا حتی سه شیفت کار، نمی توانند از بعد تامین نیازهای زندگی خود بربیایند.
تعداد قابل توجهی از کارگران، نه تنها مدام اضافه کاری انجام خواهند داد، بلکه شغلهای جانبی دارند تا از بعد پر کردن سبد معیشت خانواده خود برآمده و نیازهای اولیه خود را رفع کنند. این نوشته حتی درمورد قشر بازنشسته هم صدق میکند. قوت خرید حقوق بگیران، طی چند سال تازه به شدت تنزل اشکار کرده است و آنان به سختی میتوانند امور زندگی و معیشتی خود را فراهم کنند.»
چند درصد جامعه هفتهای یک ساعت کار میکنند؟!
این کارشناس حوزه کار و کارگری در ادامه او گفت: «آن شخصی که میگوید ما افرادی را که یک ساعت در هفته کار میکنند، در آمار اشتغال حساب میکنیم، توضیح دهد که اصلا چطور به این آمارها دست یافته که چه افرادی یا بهتر است بگوییم چند درصد از جامعه در هفته یک ساعت کار میکنند. نظام آمارگیری مبتی بر روشهای نظاممند و کاملا علمی است و در سازمان بین المللی کار نیز برای افراد شاغل و بیکار، تعاریف کاملا جامعی نقل شده است. این که بگوییم یک فرد یک ساعت کار میکند بعد شاغل به حساب میآید و میتوان امار اشتغال را از طریق این نوع افراد افزایش داد، کاملا من درآوردی است و اصلا قابل دفاع نیست.»
او گفت: «مشکلات حوزه اشتغال در سرزمین ما زیاد پیچیدهتر از این آمارسازی ها است و تا وقتی که در کشورمان این حجم از کارگران خارجی غیرقانونی در بازار کار وجود دارند، یقین باشید که توازن در بازار کار ما مراعات نخواهد شد. این در حالیست که ما باید نرخ اشتغال و نرخ بیکاری را متعادل کنیم و این آمارها را به شکلی تدوین کنیم که در جامعه محسوس باشد، به شکلی که مردم حس کنند واقعا نرخ اشتغال بالا رفته و مشاغل تازه نیز برای بیکاران فراهم است.
در سرزمین ما فعالیتهای رانتی، دلالی و واسطه گری زیاد رایج شده و متاسفانه افرادی هم می باشند که بدون آن که در جایی شاغل باشند، به واسطه همین رانت و واسطه گری، درآمد دارند؛ به این علت افرادی که در این نوع مشاغل فعالیت میکنند، نباید در دسته بندی شاغلین قرار گیرند. در ضمن سوال جانبی از این آقای معاون این است که منظور از یک ساعت کار، چه نوع سرویس، کار و فعالیتی است؟ این چه نوع کاری است که با یک ساعت فعالیت در هفته همه احتیاجات مادی افراد را بر طرف میکند؟»
وجود حداقل ۴ میلیون نفر اتباع خارجی در بازار کار ایران
این کارشناس اقتصادی در ادامه او گفت: «زیرساختهای آماری حاضر در سرزمین زیاد ضعیف و دارای ایرادات اساسی است و به همین علت، حتی سازمانها و نهادها نیز به آمارهای دقیق و کاملی دسترسی ندارند و در نتیجه علت ما درموارد گوناگون نمیتوانیم پیش بینیهای دقیقی انجام دهیم. حتی برخی از نظرسنجیها در سرزمین ما به علت همان ایرادات اساسی که اشاره کردم دقیق نیست و از این نظر با دیگر سرزمینهای جهان تفاوت محسوسی داریم. خود نهادهای حاکمیتی و رسمی برآرود کرده اند که نزدیک به ۸ میلیون نفر از اتباع خارجی به شکل غیرقانونی در سرزمین وجود دارند.
از این ۸ میلیون نفر، حداقل نیمی از آنان در بازارکار ایران اشتغال دارند؛ به این علت حداقل ۴ میلیون نفر غیر ایرانی در بازار کار ایران نفوذ کرده و فعالند. در این چنین شرایطی، حتما به کارگران ایرانی صدمه داخل میشود، حتما حقوق کارگران ایرانی تحت تاثییر قرار میگیرد و حتما علتمیشود که خدمات عمومی ما تحت تاثییر قرار گیرد. متاسفانه با دقت به حساسیتهای سیاسی، سخن بگویید کردن درمورد وجود اتباع خارجی در سرزمین با سختیهایی همراه است.»
او گفت: «مصادف با روز جهانی کارگر بد نیست به این نوشته نیز اشاره کنیم که کارگرها در ایران، فراموش شده اند و صدای کارگران، شنیده نمیشود. در روز کارگر که باید مقام کارگر گرامی داشته شود، دولت تمهیدات ملزوم را برای وجود اجتماعی آنها فراهم نکرده و این در حالیست که این روزها نه تنها ناظر افزایش تعداد کارگران فقیر هستیم، بلکه حس نارضایتی در کارگران افزایش یافته است. متاسفانه جامعه کارگری نه تنها فراموش شده اند بلکه از حقوق خود نیز تا حد بسیاری محرومند. آن چیزی که بر پایه قانون باید برای شراکت کارگران در حوزه تصمیم گیریهای حقوق و دستمزدشان انجام شود، عملا با وجود گسترده دولت در قسمت تصمیم گیری، بی ثمر و بی تاثییر باقی مانده است. در سرزمین ما اساسا شراکت کارگران در تصمیمات مهم زندگی حرفهای آنان نادیده گرفته میشود و تا شرایط اینگونه است، نمیتوان امید چندانی به تحول و تغیرات گسترده داشت.»
دسته بندی مطالب
خبرهای ورزشی