میدان مغناطیسی زمین ۲۶ میلیون سال ناپدید شده بود_بام وطن

میدان مغناطیسی قوی زمین از حیات روی این سیاره در برابر تشعشعات شدید کیهانی که ما می‌شناسیم، محافظت می‌کند. این چیزی است که دنیای آبی ما را از سیاره‌های زهره و مریخ نزدیک می‌کند.

با این حال، میدان مغناطیسی زمین همیشه پایدار نبوده است و در نتیجه گاه به گاه در فواصل وقتی گوناگون ضعیف شده است.

به نقل از فیز، مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه روچستر انجام شده است، نوشته شگفت‌انگیزی را کشف کرد که در آن میدان مغناطیسی زمین تا ۲۶ میلیون سال، از ۵۹۱ تا ۵۶۵ میلیون سال پیش تضعیف شده است.

در یک سلسله غیرمنتظره از رویدادها، این فروپاشی میدان مغناطیسی امکان پذیر به ظهور اولین موجودات پیچیده روی زمین پشتیبانی کرده باشد.

در کمال شگفتی، این اتفاقات با افزایش سطح اکسیژن جو و اقیانوس مطابقت دارد که امکان پذیر شرایط ایده آلی را برای ظهور اولین گونه‌های زنده تشکیل کرده باشد.

مطابق این مطالعه تازه، این دوره نشان‌دهنده ظهور جانوران در دوره ادیاکاران است که شامل برخی از قدیمی‌ترین حیوانات چند سلولی پیچیده شناخته شده برای علم است.

ادیاکاران (Ediacaran) نام یکی از دوره‌های زمین‌شناسی است که از ۶۳۰ تا ۵۴۲ میلیون سال پیش ادامه داشته و جزئی از دوران قبل‌زیستی نو(نئوپروتروزوئیک) است. جانوران در دوره ادیاکاران در دریاها رشد اشکار کردند. در اغاز این دوره هیچ تحول فسیلی به ثبت نرسیده است. تغییراتی که در اجزای سنگواره‌های دوره ادیاکاران رخ داده، زیاد تر محدود به قسمت‌های پایانی این دوره یعنی نزدیک به ۵۸۰ میلیون سال پیش است. زیاگان (biota) در دوره ادیاکاران از نظر اکثر دیرینه‌شناسان به گفتن قدیمی‌ترین آثار حیات پذیرفته شده است.

مطالعه بلورهای باستانی

زمان‌ها فکر می‌شد که میدان مغناطیسی ضعیف به علت قرار گرفتن زمین در معرض تابش ثابت و بادهای خورشیدی برای اشکال اولیه حیات زیان اور بوده است. با این حال، برخی کارشناسان فکر می‌کنند که حتی اگر میدان مغناطیسی سیاره ضعیف شود، جو و اقیانوس‌های گسترده آن امکان پذیر از اشکال حیات باستانی محافظت کرده باشند.

این امکان پذیر برای جانوران ادیاکاران که متشکل از موجودات نرم‌بدن بودند، صادق باشد. این گونه‌های ماقبل تاریخی بین ۶۰۰ تا ۵۴۰ میلیون سال پیش شکوفا شده‌اند.

با این حال برخی از اسبق فسیلی نشان داده‌اند که این موجودات به شدت (هم از نظر پیچیدگی و هم از نظر نوع) بین ۵۷۵ تا ۵۶۵ میلیون سال پیش متنوع شده‌اند.

تحقیقات قبلی نشان داده است که این تنوع با افزایش قابل توجهی در سطح اکسیژن جو و اقیانوس مرتبط است که در همان دوره رخ داده است. با این حال تا این مدت اشکار نیست که چرا این افزایش اکسیژن رخ داده است.

برای رمزگشایی از این راز، جان تاردونو و همکارانش بلورهای پلاژیوکلاز باستانی را بازدید کردند تا درمورد تاریخ زمین بیاموزند.

بلورهای پلاژیوکلاز مواد معدنی رایجی می باشند که در پوسته زمین یافت خواهد شد و اسبق قوت میدان مغناطیسی سیاره ما را در خود ثبت و نگه داری می‌کنند.

این تیم خواص مغناطیسی این بلورها را که از یک سازند سنگی ۵۹۱ میلیون ساله در برزیل استخراج شده می بود، بازدید کردند.

میدان مغناطیسی ۳۰ برابر ضعیف‌تر از امروز

این بلورها شامل کانی‌های مغناطیسی میکروسکوپی می باشند که قوت میدان مغناطیسی زمین را در میانه تشکیل نگه داری می‌کنند و این بلورها شواهد شگفت انگیزی را آشکار کردند.

محققان دریافتند که در طول شکل‌گیری این بلورها، میدان مغناطیسی زمین زیاد ضعیف بوده است. در واقع، اشکار شد که ضعیف‌ترین میدان مغناطیسی ثبت شده در تاریخ زمین است که نزدیک به ۳۰ برابر کمتر از شدت امروزی بوده است.

علاوه بر این، محققان این اندازه‌گیری را با داده‌های جمع‌آوری‌شده از بلورهای قابل قیاس که در نزدیک به ۲۰۰۰ میلیون سال قبل تشکیل شده بودند، قیاس کردند. داده‌ها مشخص می کند که میدان مغناطیسی زمین طی حداقل ۲۶ میلیون سال، از ۵۹۱ تا ۵۶۵ میلیون سال پیش در ضعیف‌ترین حالت خود بوده است.

در بیانیه مطبوعاتی محققان آمده است: این با افزایش اکسیژن که بین ۵۷۵ تا ۵۶۵ میلیون سال پیش رخ داده است، همپوشانی دارد.

این مطالعه فکر می‌کند که تضعیف میدان مغناطیسی امکان پذیر علتشده باشد سطوح بالایی از هیدروژن به فضا فرار کند و تبدیل افزایش سطح اکسیژن در زمین شده باشد.

پژوهشگران می‌گویند همانطور که سطح اکسیژن در این بازه وقتی افزایش یافته، راه را برای رشد طیف متنوعی از اشکال حیات هموار کرده است.

این یافته‌ها در مجله Communications Earth & Environment انتشار شده است.