به گزارش بام وطن
موافقان این مطرح اعتقاد دارند اخذ مالیات بازدارنده از سوداگری‌های کاذب برای ممانعت از دلالی‌های ضد تشکیل، به گفتن یک سیاست اصلاحگرانه، شناخته می‌شود و در نهایت نیز به سیاست ثابت اقتصادی منتهی می‌شود. درواقع مقصد مهم از اجرای این چنین قانونی کنترل و پیشگیری از پیشرفت دلال بازی گفتن می‌شود.
مخالفان این مطرح، اما نظر فرد دیگر دارند و اعتقاد دارند مطرح مالیات بر عایدی اندوخته، نوعی بی عدالتی است که سختی مهم را بر قشر متوسطی داخل می‌کند که برای فرار از افت قیمت اندوخته هایشان دست به خرید ملک، ماشین، ارز و طلا می‌زنند و به هر دلیلی امکان پذیر در بازه وقتی کوتاهی به فروش این موارد دست بزنند، اما در نهایت متضرر خواهد شد.
صنف طلافروشان از جمله گروه‌هایی است که از همان نخستین روز‌های نقل شدن این مطرح به اعتراض پرداخته است. طی هفته‌های تازه، طلافروشان تهرانی ۲ بار به اعتراض پرداختند و انها گفتند حاضر به ثبت اموال خود در سامانه جامع تجارت نیستند. آن‌ها مدعی بودند که این کار درواقع قدم نخست اجرای مالیات بر عایدی اندوخته خواهد می بود. اما این اعتراضات در شرایطی نقل می‌شود که مهدی موحدی، سخنگوی سازمان مالیاتی اخیراً حرف های است: «مالیات طلافروشان در یک سال قبل آنچه که ابراز کردند، به طور میانگین ۹ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان بوده است. اگر این رقم درست باشد، به این علت مالیاتی که طلافروشان در ماه پرداخت کرده‌اند، به طور میانگین ۸۰۰ هزار تومان است.»
آخرین مطالب
برخی کارشناسان اقتصادی می‌گویند گرچه این مطرح به جستوجو مقصد گرفتن افرادی است که حتما ملزوم است مالیات بیشتری پرداخت کرده و تحت کنترل قرار گیرند، اما درواقعیت بیشتر از هر شخصی، افرادی که از اقشار متوسط و صدمه پذیر‌تر جامعه می باشند را تحت الشعاع قرار می‌دهد. اگرچه تا زمان تصویب این مطرح زمان بسیاری باقی مانده است، اما مالیات بر عایدی اندوخته فقط هنگامی قابل اخذ است که افراد، دارایی خود را به فروش رسانده باشند و سودی کسب کنند.
با دقت به این شرایط سوال‌هایی نقل است از جمله این که مالیات بر عایدی اندوخته چه نقاط قوت و ضعفی دارد و آیا اخذ این تکنیک بهترین راهکار برای تشکیل توازن در سیستم مالیاتی سرزمین است؟ مهدی پازوکی، اقتصاددان و تحلیلگر امور اقتصادی در گفتگو با فرارو به این سوال‌ها جواب داده است:
چرا در سرزمین معافیت‌های مالیاتی داریم؟
مهدی پازوکی او گفت: «هر شخصی که درآمدی دارد، به جهت قانون باید عمل به پرداخت مالیات کند. این نوشته نیز تبعیض بردار نیست و بر پایه نزدیک به قانونی و بر پایه جدول مالیاتی باید انجام شود. مشکل ما این است که نظام مالیاتی ما کارامدی ملزوم را ندارد.
ما باید از تکنولوژی اطلاعات منفعت گیری کنیم و جلوی فرار مالیاتی را بگیریم. در ایران فرار مالیاتی در سطح دهشتناکی قرار دارد. بخشی از افراد در مشاغل گوناگون مدام از مالیات فرار می‌کنند. هم اکنون مالیاتی که یک طلافروش پرداخت می‌کند کمتر از استاد دانشگاه است و این قضیه عیب دارد.
به این علت، قدم نخست ما باید این باشد که مانع از فرار مالیاتی شویم. تعداد بسیاری از پزشکان نیز از ترفند‌هایی همانند واریز پول به حساب منشی منفعت گیری می‌کنند؛ به این علت هم باید جلوی فرار مالیاتی را بگیریم و هم باید معافیت‌های مالیاتی را از بین ببریم. اگر می‌خواهیم اندوخته گذاری در یک منطقه را تشویق کنیم، عبارت معافیت مالیاتی را نباید به کار ببریم. اگر به جستوجو برقراری عدل هستیم، بعد هیچکس در سرزمین ما نباید از دادن مالیات معاف باشد.»
او گفت: «اگر می‌خواهیم اندوخته گذاری را در یک منطقه تشویق کنیم، نباید عبارت معافیت مالیاتی را به کار ببریم مثال می‌توانیم بگوییم برای ۵ سال افرادی که در یک منطقه محروم اندوخته گذاری کنند با نرخ مالیاتی صفر رو به رو خواهد شد. درواقع باید عبارت «معافیت مالیاتی» را از فرهنگ لغت سرزمین حذف کنیم. اکنون ایران تبدیل به بهشت افرادی شده که به جستوجو فرار کردن از مالیات می باشند.
ما باید سیستم مالیاتی کشورمان را اصلاح کنیم، نه این که به جستوجو مطرح‌هایی باشیم که فشارشان روی افراد است. فکر کنید یک سال پیش، ماشینی خریده اید که ۵۰۰ میلیون تومان قیمت داشته، اگر این ماشین امسال ۱ میلیارد تومان قیمت دارد، به این علت است که قیمت پول ملی پایین آمده است؛ به این علت مالیات دادن روی این ماشین چه مفهومی دارد؟ احتمالا برخی استدلال کنند که این اتفاق در دیگر سرزمین‌ها هم رخ می‌دهد، اما قضیه این است که حالت تورم و افت قیمت پول ملی در دیگر سرزمین‌ها به اندازه سرزمین ما نیست. کسری بودجه دولت تبدیل افزایش نقدینگی می‌شود و قیمت پول ملی نیز پایین می‌آید و در نهایت هم من اندوخته گذار باید هزینه آن را پرداخت کنم.»
راه‌های فرار مالیاتی را ببندید!
این اقتصاددان در ادامه او گفت: «اکنون قشر متوسط نمی‌تواند تحول بسیاری در خانه و ملک و … خود دهد، تا پیش از این، اگر یک استاد دانشگاه، ۱۰۰ میلیون تومان ذخیره می‌کرد، می‌توانست خانه ۲۰ سال ساخت خود را به خانه ۱۰ سال ساخت تبدیل کند، اما اکنون این چنین امکانی وجود ندارد. طبقه متوسط حتی امکان معاوضه وسایل خانه خود را ندارند و مدام باید عمل به تعمیر وسایل قدیمی کنند.
به همین دلایل است که اصرار دارم برخی بنیاد‌ها و نهاد‌های ثروتمند که از معافیت مالیاتی برخوردارند باید مالیات دهند. برخی تعاونی‌ها در حال اشاعه رانت می باشند و مالیاتی هم نمی‌دهند. فردی که امروز ماشین خریده و با دقت به نرخ تورم و قیمت پول ملی، سود چندانی هم نکرده، نباید مالیات مضاعف بدهد. این نوع مالیات بندی، روال اندوخته گذاری در سرزمین را دچار اختلال و سردی می‌کند.»
او گفت: «این استدلال که بگوییم مقصد از مالیات‌های سنگین برای خرید و فروش‌های مختصر زمان این است که جلوی دلال بازی را بگیریم نیز، استدلال درستی به نظر نمی‌رسد. مگر نه این که همین اکنون هم زمان خرید و فروش ملک، مالیات پرداخت می‌کنیم؟ ضمن این که همیشه راه‌های فرار مالیاتی وجود دارد. اگر به جستوجو اجرای مطرح عدل مالیاتی هستیم، قطعا با این راه حلها به این عدل نمی‌رسیم.
اگر جلوی توزیع رانت و فرار‌های مالیاتی را در سرزمین بگیریم، دیگر نیازی به اقداماتی همانند تعیین مالیات بر عایدی اندوخته نخواهیم داشت. مسئله مهم دیگر این است که این چنین قوانینی می‌تواند خود مولد اتفاقات نادرست فرد دیگر شوند. برای مثال برخی از افراد عمل به ساخت و فروش منازل بدون سند می‌کنند و حتی در برخی مناطق از جمله پاکدشت تهران، خرید خانه‌های بدون سند با اقبال بیشتری رو به رو است تا خانه‌هایی که سند رسمی و قانونی دارند. مالیات باید علتپشتیبانی از تشکیل ملی و اندوخته گذاری در اقتصاد شود. مگر در قسمت درامدها، مالیات نداریم؟ ما مالیات بر درامد نیز داریم، بعد چرا باید مالیات بر اندوخته داشته باشیم، آن هم با این شرایط اقتصادی و قیمت پول ملی؟»
دسته بندی مطالب
خبرهای ورزشی
