رژیم سالم مادران برای بارداری ۹ ماهه: ۵۰ هزار کالری غذایی_بام وطن

پیش از این برآورد دانشمندان از این عدد، به‌مراتب کمتر می بود؛ چرا که آن‌ها بر این باور بودند که زیاد تر انرژی موردنیاز در جنین ذخیره می‌شود که این عدد نسبتاً مقداری است.

داستین مارشال، زیست‌شناس فرگشتی دانشگاه موناش و دانشجویانش اکنون به این نتیجه رسیده‌اند که انرژی ذخیره‌شده در بافت‌های نوزاد انسان تنها نزدیک به ۴ درصد از کل انرژی موردنیاز در دوران بارداری را راه اندازی می‌دهد و ۹۶ درصد انرژی مورداستفاده دیگر، انرژی سوخت اضافی‌ای است که موردنیاز بدن خود زن است.

قیاس متابولیسم موجودات خونگرم و بی تفاوت

این نتایج حاصل تحقیقات طویل دکتر مارشال در رابطه متابولیسم است. گونه‌های گوناگون با فراهم انرژی باید نیازهای متغیری را برآورده کنند. برای مثالً پستانداران، به‌گفتن موجوداتی خونگرم می‌توانند دمای بدن خود را ثابت نگه دارند و در شرایط افت دمای محیط هم فعال بمانند؛ اما خونگرم بودن معایبی هم دارد؛ برای مثالً نگه داری شدت متابولیسم بالا، الزام تغذیه مداوم پستانداران است؛ ولی برعکس، حاضر خونسردی همانند مار می‌تواند هفته‌ها بین قولهای غذایی خود فاصله بیندازد.

دکتر مارشال تصمیم گرفت تا فهرست کاملی از انرژی مصرف‌شده توسط ده‌ها گونه را در طول زندگی‌شان تهیه کند. او تشخیص داد که زیاد تر موجودات ماده، نه‌تنها باید به بدن خود سوخت‌رسانی کنند، بلکه باید مقادیری انرژی هم به جنین خود تعلق دهند.

وقتی که دکتر مارشال اغاز به بازدید انرژی موردنیاز در دوران بارداری کرد، موفق نشد به اعداد دقیقی برسد. برخی از محققان بر این باور بودند که انرژی موردنیاز بدن زنان برای سوخت‌وساز در دوران بارداری، به گمان زیادً تنها به ۲۰ درصد از انرژی مستقیم بافت‌های نوزاد می‌رسد؛ اما دکتر مارشال به این آمار و رقم های اتکا نکرد.

او و شاگردانش تصمیم گرفتند تا شخصاً این اعداد را محاسبه کنند و با منفعت‌گیری از آمار علمی به جستوجو اطلاعاتی همانند انرژی ذخیره‌شده در بافت‌های هر جنین بودند. درعین‌حال نرخ متابولیک کلی زنان در میانه تشکیل بارداری را با اندازه‌گیری مقدار اکسیژن مصرفی مادران محاسبه کردند. دکتر مارشال دراین‌باره گفت: «افراد فقط مشغول جمع‌آوری داده‌های خودشان بودند، اما هیچ‌کس این داده‌ها را گردآوری نمی‌کرد.»

گردآوری داده‌های جانوران گوناگون

اما این محققان با گردآوری داده‌ها، انرژی موردنیاز بارداری را درمورد ۸۱ گونه، از حشرات گرفته تا مارها و بزها، برآورد کردند. آن‌ها دریافتند که ابعاد هر حیوان، تأثیر بسیاری بر مقدار انرژی موردنیاز برای تولیدمثل و بارداری دارد. برای مثالً یک گونه میکروسکوپی به نام روتیفر، برای تشکیل هر فرزند به کمتر از یک میلیونیم کالری نیاز دارد و در روبه رو، گوزن دم‌سفید برای تشکیل یک نوزاد به بیشتر از ۱۱۲۰۰۰ کالری نیاز خواهد داشت.

متابولیسم گونه نیز در مقدار انرژی موردنیاز، مؤثر است؛ بدین معنی که پستانداران خونگرم سه برابر خزندگان و دیگر حیوانات بی تفاوت هم‌اندازه مصرف انرژی می‌کنند.

شگفتی مهم اینجا می بود که دکتر مارشال و شاگردانش فهمید شدند که انرژی موردنیاز غیرمستقیم در زمان بارداری تعداد بسیاری از گونه‌ها به‌مراتب زیاد تر از انرژی موردنیاز مستقیم است. شگفت‌ترین نتیجه درمورد پستانداران به دست آمد که به‌طور متوسط، تنها ۱۰ درصد از انرژی‌ای که هر پستاندار ماده در دوران بارداری منفعت گیری می‌کرد، به فرزندانش می‌رسید.

دکتر مارشال دراین‌باره گفت: «این نتیجه مرا شوکه کرد. ما چندین دفعه به منبع های بازگشتیم؛ چون مطابق انتظاراتی که از تئوری‌های قبلی در ذهن ما تشکیل شده می بود، این عدد به نحوه شگفت‌انگیزی بالا به نظر می‌رسید.»

دیوید رزنیک، زیست‌شناس تکاملی دانشگاه کالیفرنیا هم که در این مطالعه شرکت نداشت، از این که انرژی موردنیاز غیرمستقیم آن‌قدر بالاست شگفت‌زده شده می بود. آنچه او را بیش‌ازپیش متعجب می‌کرد این می بود که تیم دکتر مارشال، اولین گروهی از محققان است که به این اعداد و رقم های دقیق دست‌یافته است.

در این مطالعه، سرنخ‌هایی دراین‌باره اراعه شده که چرا برخی گونه‌ها، به انرژی غیرمستقیم بیشتری نسبت به سایرین نیاز دارند؛ برای مثالً مارهایی که تخم می‌گذارند انرژی غیرمستقیم زیاد کمتری نسبت به مارهای زنده‌زا نیاز دارند. مارهای زنده‌زا باید در دوره رشد جنین‌ها در داخل بدن‌شان از آن‌ها حمایتکنند، درحالی‌که مارهای تخم‌گذار می‌توانند تخم‌ها را سریع تر از بدن خود خارج کنند.

در این بین امکان پذیر دلایل مختلفی وجود داشته باشد که چرا پستانداران انرژی موردنیاز غیرمستقیم بالایی را برای باردارشدن نیاز دارند. به‌گفتن‌مثال، تعداد بسیاری از گونه‌ها برای انتقال مواد مغذی به جنین خود، جفت می‌سازند. دکتر مارشال معتقد است که بارداری در انسان‌ها به انرژی موردنیاز به‌مراتب بیشتری نیاز دارد؛ چراکه دوره بارداری در انسان‌ها، زیاد تر از اکثر پستانداران است.

دکتر مارشال در ادامه به این مسئله اشاره کرد که این نتایج، امکان پذیر بیانگر این نوشته باشد که چرا پستانداران ماده بعد از تولد تا این حد برای مراقبت از بچه‌های خود تلاش می‌کنند؛ چرا که در زمان بارداری، انرژی و تلاش بسیاری برای پرورش فرزندان‌شان صرف کرده‌اند.