به گزارش بام وطن
دانشمندان در مقاله‌ای تازه گزارش دادند ماده‌ای که در خوراکی‌هایی همانند انار، توت‌فرنگی و گردو یافت می‌شود، توانایی تشخیص و حذف سلول‌های صدمه‌دیده را در موش‌هایی که بیماری آلزایمر را توانایی می‌کنند، بازیابی کرده است.
به نقل از اس‌ای، این تیم تحقیقاتی قبلاً نوعی ویتامین B3 به نام ریبوزید نیکوتین آمید(NR) را یافته می بود که به حذف میتوکندری‌های صدمه دیده در مغز پشتیبانی می‌کند.
هنگامی که این سیستم‌های «پاکسازی عصبی» قطع خواهد شد، ضایعات اغاز به انباشته شدن می‌کنند و عرصه را برای بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی همانند آلزایمر و پارکینسون فراهم می‌کنند.
آخرین مطالب
ویلهلم بور زیست‌شیمی‌دان دانشگاه کپنهاگ دانمارک می‌گوید: تعداد بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری‌های تخریب عصبی، اختلال کارکرد میتوکندری را توانایی می‌کنند که به گفتن میتوفوناژی نیز شناخته می‌شود. این بدان معناست که مغز در از بین بردن میتوکندری‌های ضعیف که در نتیجه تجمع می‌یابند و بر کارکرد مغز تاثییر می‌گذارند، مشکل دارد.
او گفت: اگر بتوانید فرآیند میتوفوناژی را تحریک کنید و میتوکندری ضعیف را حذف کنید، نتایج زیاد مثبتی را ناظر خواهید می بود.
راه‌اندازی مجدد این سیستم‌های نابودگر ضایعات مغزی به این معنی است که بخشی از زباله‌های مغزی مرتبط با آلزایمر که در نهایت به راه اندازی پلاک‌های آمیلوئید و گره‌های نوروفیبریلار که مشخصه این بیماری می باشند پشتیبانی می‌کند، می‌توانند پاک شوند. به این علت کل سیستم مقداری راحت‌تر و طویل‌تر کار می‌کند.
در مطالعه قبلی این تیم، موش‌های مبتلا به مدل بیماری آلزایمر ترکیب NR را به گفتن مکمل دریافت کردند که با افزایش تشکیل یک کوآنزیم متابولیک الزامی به نام نیکوتین آمید آدنین دی‌نوکلئوتید(NAD)، پروتئین‌های درهم‌تنیده و صدمه به دی‌ان‌ای را در مغزشان افت داد.
اکنون بور و همکارانش دریافته‌اند که ماده‌ای به نام اورولیتین ای(urolithin A) که در انار یافت می‌شود، تحکیم شبیهی را به مغز در حال مبارزه با بیماری‌های عصبی می‌دهد.
محققان دریافتند موش‌های مبتلا به آلزایمر که تحت درمان طویل‌زمان با این ماده قرار گرفته‌اند، توانمندیهایشان در یادگیری، حافظه و حس بویایی بهبود یافته است.
این پروتئین بر پروتئینی به نام کاتپسین زی(cathepsin Z) تأثیر می‌گذارد که به نظر می‌رسد در مغزهای آلزایمری بیشتر از حد فعال است و در التهاب حاصل از آن نقش دارد.
درمان با Urolithin A تشکیل این پروتئین را به سطحی هم‌تراز با مغزهای غیر آلزایمری محدود می‌کند و در غیاب آن پروتئین، فرآیندهای سلولی خاصی که به تجزیه ضایعات بیولوژیکی پشتیبانی می‌کنند، بازسازی شدند.
این چنین مشاهده شد که درمان با Urolithin A به تعدیل جواب‌های ایمنی و دیگر مسیرهای فیزیولوژیکی خاص برای آلزایمر منجر می‌شود.
مکمل‌هایی همانند این لزوما از بیماری‌هایی همانند آلزایمر پیشگیری یا آن را درمان نمی‌کنند، اما تحقیقاتی همانند این مشخص می کند که امکان پذیر به بدن پشتیبانی کنند تا زیاد زباله‌های مولکولی در حال رشد را پاکسازی کند و به طور بالقوه پیشرفت بیماری را افت دهد.
بور می‌گوید: مزیت کار با یک ماده طبیعی افت خطر عوارض جانبی است.
او گفت: مطالعات بسیاری تا بحال نشان داده است که مکمل‌های NAD عوارض جانبی جدی ندارند. دانش ما در رابطه Urolithin A محدود است اما همانطور که اشاره کردم، آزمایش‌های بالینی با آن در بیماری‌های عضلانی موثر بوده است و اکنون باید به بیماری آلزایمر دقت کنیم.
از آنجایی که این نتایج از مطالعه روی موش‌ها حاصل شده است، ما نمی‌توانیم یقین باشیم که urolithin A اثرات شبیهی بر مغز انسان خواهد داشت، مگر وقتی که مطالعات بالینی آن را نشان دهد. این چنین نمی‌توان نتیجه گرفت که افزودن انار و توت فرنگی به غذای روزمره تأثیر قابل توجهی بر سلامت شناختی خواهد داشت. اما محققان به قدر کافی برای ادامه بازدید این نوشته مصمم می باشند.
بور می‌گوید: اگرچه این مطالعه بر روی موش‌ها انجام شد، اما چشم‌اندازها مثبت می باشند. ما تا این مدت نمی‌توانیم هیچ چیز قطعی در رابطه مقدار مصرف روزانه انار بگوییم، اما من فکر می‌کنم که باید بیشتر از یک انار در روز منفعت گیری کرد. با این حال، این ماده اکنون به شکل قرص نیز در دسترس است و ما اکنون در تلاش هستیم تا دوز مناسب آن را اشکار کنیم.
این پژوهش در مجله Alzheimer’s & Dementia انتشار شده است.
دسته بندی مطالب
خبرهای ورزشی
