کشف فسیل ۱۰۰ میلیون ساله یک پستاندار تخم‌گذار در استرالیا_بام وطن

گروهی از دانشمندان استرالیایی شواهدی از «عصر تک‌سوراخ‌سانان» در استرالیا کشف کرده‌اند.

تک‌سوراخ‌سانان یا مونوتریم‌ها(Monotremes) راسته‌ای از پستانداران کیسه‌دار شامل سه جانور به نام‌های نوک‌اردکی و مورچه‌خورک و زولی می باشند.

محققان بر این باورند که این موجودات در دوران ماقبل تاریخ وجود خود را نشان داده‌اند.

دو پستاندارشناس به نام‌های پروفسور تیم فلانری و پروفسور کریس هلگن از مؤسسه تحقیقات موزه استرالیا(AMRI) این تحقیق را رهبری کردند.

شباهت نزدیک به پلاتیپوس و مورچه‌خورک

نام رسمی این گونه تازه اوپالیوس اسپلندنز(Opalios splendens) است و شباهت‌های بسیاری با پلاتیپوس و مورچه‌خورک دارد. اینها تنها پستانداران تخم‌گذار امروزی در سراسر جهان می باشند.

محققان اصرار می‌کنند که استرالیا وقتی میزبان «عصر تک‌سوراخ‌سانان» بوده است که در آن راسته‌های نادر از این حیوانات زیاد بوده و آنها گونه‌های غالب بوده‌اند.

به حرف های پروفسور فلانری، این کشف همانند کشف یک تمدن کاملا تازه است. این گروه از فسیل‌ها برای اولین بار نزدیک به ۲۵ سال پیش توسط دیرینه شناس الیزابت اسمیت و دخترش کلیتی در حالی که در حال عبور از باقی مانده یک معدن عقیق بودند، کشف شدند.

پروفسور فلانری می‌گوید من به طور اتفاقی با آنها برخورد کردم و سریع فهمید شدم که آنها متعلق به تک‌سوراخ‌سانان باستانی می باشند.

به کفته وی، این فسیل‌ها کاملاً قدیمی می باشند و ما را به عصر سنومانین دوره کرتاسه بازمی‌گردانند که باید متعلق به بین ۱۰۲ میلیون تا ۹۹.۶ میلیون سال پیش باشد.

فلانری خاطرنشان کرد که مطابق تحقیقات، استرالیا خانه طیفی از تک‌سوراخ‌سانان بوده که پلاتیپوس و مورچه‌خورک نوادگان آنها می باشند که زنده مانده‌اند.

او گفت: امروزه استرالیا به گفتن سرزمین کیسه‌داران شناخته می‌شود، اما کشف این فسیل‌های تازه اولین نشانه‌ای است که مشخص می کند استرالیا قبلاً میزبان تنوعی از تک‌سوراخ‌سانان بوده است. این همانند کشف یک تمدن کاملا تازه است.

صرف نظر از این، پروفسور کریس هلگن که دانشمند ارشد و مدیر مؤسسه تحقیقاتی موزه استرالیا است، اشاره کرد که سه گونه تازه وجود دارد که ترکیبی از ویژگی‌هایی را به نمایش می‌گذارند که قبلاً در هیچ تک‌سوراخ‌سان زنده یا فسیلی فرد دیگر دیده نشده می بود.

وی او گفت: اوپالیوس اسپلندنز قبل از تکامل جد مشترک تک‌سوراخ‌سانانی که امروز می‌بینیم، در شجره تکاملی جایگاه دارد. آناتومی کلی آن به گمان زیادً کاملاً همانند به پلاتیپوس بوده است، اما فک و پوزه آن مقداری زیاد تر همانند به مورچه‌خورک بوده است که امکان پذیر بتوان آن را «مورچه‌پوس»(ترکیب مورچه‌خورک و پلاتیپوس) نامید.

هلگن افزود: داستان چگونگی تکامل پستانداران تخم‌گذار به قدیمی‌ترین تک‌سوراخ‌سان به نام تینولوپوس تراسلری(Teinolophos trusleri) می‌رسد که قدمت آن به ۱۳۰ میلیون سال پیش بازمی‌گردد و به نظر می‌رسد از دندان‌دار به بی‌دندان فرگشت یافته‌اند. چیزی که ما در محل کشف این فسیل‌های تازه می‌بینیم این است که تا ۱۰۰ میلیون سال پیش، برخی از تک‌سوراخ‌سانان تا این مدت پنج دندان آسیاب دارند، اما در برخی از آنها به سه دندان افت یافته است.

معمای از دست رفتن دندان‌های پلاتیپوس

فلانری او گفت که پلاتیپوس بالغ بدون دندان است، با این که پلاتیپوس‌های جوان و نابالغ دارای دندان‌های آسیاب ابتدایی می باشند.

به حرف های وی، این همان معمایی است که ما اکنون فکر می‌کنیم آن را حل کرده‌ایم. این که دقیقاً چه وقتی و چرا پلاتیپوس بالغ دندان‌های خود را بعد از نزدیک به ۱۰۰ میلیون سال از دست داده است. امکان پذیر این در رقابت با موش آبی استرالیایی باشد که در ۲ میلیون سال قبل داخل استرالیا شد و علتشد که پلاتیپوس به جستوجو غذای نرم‌تر و لغزنده‌تر باشد.

این پژوهش در مجله Alcheringa: An Australasian Journal of Palaeontology انتشار شده است.