ژاپنی‌ها برای ساخت آسانسور فضایی دست به کار شدند/ تا ۲۰۵۰ به فضا شلیک شوید!_بام وطن

دانشمندان تخمین زدند که به جای شش تا هشت ماه زمان برای رسیدن به مریخ، این آسانسور فضایی می‌تواند ما را در سه تا چهار ماه یا حتی در ۴۰ روز به فضا رساند. مفهوم آسانسورهای فضایی تازه نیست، اما مهندسی این چنین سازه‌ای کار ساده‌ای نخواهد می بود و تعداد بسیاری از مسائل دیگر به جز فناوری مانعی بر سر راه می باشند.

به همین علت است که جاه‌طلبی برای ساختن آن زیاد تازه است. شرکت ژاپنی Obayashi Corporation فکر می‌کند که این تخصص را دارد.

ژاپن تصمیم دارد تا سال ۲۰۵۰ یک آسانسور فضایی بسازد

شرکت Obayashi که به علت ساخت بلندترین برج جهان، Tokyo Skytree شناخته می‌شود، در سال ۲۰۱۲ خبرداد که با آسانسور فضایی خود به ارتفاعات بلندتری خواهد رسید. در گزارشی در همان سال، این شرکت خبرداد که ساخت این پروژه ۱۰۰ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۲۵ اغاز خواهد کرد و می‌تواند تا سال ۲۰۵۰ عملیات خود را به پایان رساند.

اوجی ایشیکاوا، که این گزارش را نوشت به Business Insider او گفت:« این شرکت به گمان زیادً ساخت و ساز را در سال آینده اغاز نخواهد کرد، اما اکنون “دچار تحقیق و گسترش، طراحی، تشکیل شراکت و تبلیغ است.”

برخی حتی در امکان این چنین ساختاری تردید دارند. کریستین جانسون، که سال قبل گزارشی درمورد آسانسورهای فضایی در مجله معتبر Science Policy & Governance انتشار کرد، او گفت: «این یک ایده شگفت است. با این حال، برخی از افراد دانشمندان واقعی می باشند که واقعاً با این نوشته موافق می باشند و واقعاً می‌خواهند آن را محقق کنند.”

مسیری ارزان‌تر به فضا

پرتاب انسان و اشیا به فضا با موشک زیاد گران است. به گفتن مثال، ناسا تخمین زده است که چهار ماموریت ماه آرتمیس برای هر پرتاب ۴.۱ میلیارد دلار هزینه دارد.

علت آن چیزی به نام معادله موشک است. برای رسیدن به فضا سوخت بسیاری ملزوم است، اما سوخت سنگین است که علتافزایش سوخت مورد نیاز شما می‌شود. جانسون او گفت: “به این علت شما نوع چرخه معیوب را در آنجا می بینید.”

با یک آسانسور فضایی، به موشک یا سوخت نیاز ندارید.

بر پایه برخی طراحی‌ها، آسانسورهای فضایی محموله‌ها را با وسایل نقلیه الکترومغناطیسی به نام کوهنورد به مدار می‌فرستند. این کوهنوردان می‌توانند از راه دور، همانند انرژی خورشیدی یا مایکروویو، تغذیه شوند و نیاز به سوخت داخل هواپیما را از بین ببرند.

ایشیکاوا در گزارش خود برای شرکت Obayashi نوشت که این نوع آسانسور فضایی می‌تواند به افت هزینه جابجایی کالا به فضا به ۵۷ دلار در هر پوند پشتیبانی کند. برآوردهای دیگر برای آسانسورهای فضایی به طور کلی قیمت ۲۲۷ دلار در هر پوند را مشخص می کند.

حتی فالکون ۹ اسپیس ایکس که با قیمتی در نزدیک به ۱۲۲۷ دلار به ازای هر پوند یکی از ارزان‌ترین راکت‌های پرتاب است، تا این مدت نزدیک به ۵ برابر گران‌تر از برآورد هزینه بالاتر برای آسانسورهای فضایی است.

علاوه بر هزینه، مزایای فرد دیگر نیز وجود دارد.

جانسون او گفت که خطر انفجار موشک وجود ندارد و کوهنوردان امکان پذیر وسایل نقلیه آلایندگی صفر باشند. با شدت نسبتاً آرام ۱۹۹ کیلومتر در ساعت، کوهنوردان شرکت Obayashi کندتر از موشک‌هایی با ارتعاشات کمتر حرکت می‌کنند که برای تجهیزات حساس خوب است.

فولاد روی زمین کافی نیست

روی زمین به قدر کافی فولاد برای ساخت آسانسور فضایی وجود ندارد. اکنون، یکی از بزرگترین مانع ها برای ساخت آسانسور فضایی این است که اتصال یا لوله از چه چیزی ساخته شود.

اگر لوله از مواد معمولی همانند فولاد ساخته شده باشد، برای مقاومت در برابر کشش فوق العاده‌ای که تحت آن قرار می‌گیرد، باید زیاد ضخیم باشد. با این حال، جانسون او گفت: “اگر تلاش کنید آن را از فولاد بسازید، به فولاد بیشتری از آنچه روی زمین وجود دارد نیاز خواهید داشت.”

گزارش ایشیکاوا نظر می کند که شرکت Obayashi امکان پذیر از نانولوله‌های کربنی منفعت گیری کند. نانولوله یک لایه غلاف شده از گرافیت است، ماده‌ای که در مدادها منفعت گیری می‌شود.

جانسون او گفت: این آسانسور زیاد سبک‌تر است و در قیاس با فولاد گمان شکستگی آن در تاثییر کشش کمتر است، به این علت آسانسور فضایی می‌تواند زیاد کوچک‌تر باشد. اما یک گرفتاری وجود دارد.