روشن کردن سلول‌های تومور مغزی با پرتو ایکس و نابودی موثر آنها_بام وطن

بر پایه یک مطالعه تازه، منفعت گیری از پرتو ایکس با دوز زیاد کم برای فعال کردن ترکیباتی که درخشان خواهد شد و رادیکال‌های آزاد کشنده سرطان تشکیل می‌کنند، رشد تومور مغزی را متوقف و زمان بقا را دو برابر می‌کند. مهمتر از همه، سلول‌های سالم بدون تاثییر باقی می‌همانند.

به نقل از نیو اطلس، اینطور شناخته شده است که پرتو ایکس به بافت‌های عمیق بدن نفوذ می‌کند، به همین علت است که برای اراعه رادیوتراپی سرطان منفعت گیری می‌شود.

در حالی که رادیوتراپی از پرتوهای پرتو ایکس برای صدمه رساندن به دی‌ان‌ای سلول‌های تومور و کشتن آنها منفعت گیری می‌کند، درمان فوتودینامیک از روش متغیری برای رسیدن به نتیجه شبیه منفعت گیری می‌کند.

فوتون‌های حاضر در پرتوهای لیزر برای برانگیختن مولکول‌های عکس العمل‌پذیر به نور به نام فوتوسنسیسایزر(photosensitizer)که در تومورها قرار دارند، منفعت گیری می‌شود و علتتولید رادیکال‌های آزاد نابودگر سرطان می‌شود.

هر دو روش درمانی دارای معایبی می باشند. رادیوتراپی می‌تواند به سلول‌های سالم نزدیک تومور صدمه رساند و تبدیل عوارض جانبی همانند حالت تهوع و ریزش مو شود و درمان فتودینامیک نمی‌تواند به تومورهای عمیق برسد.

اکنون محققان در یک مطالعه تازه که توسط دانشگاه فناوری نانیانگ سنگاپور(NTU) رهبری شد از ترکیبی از درمان‌های رادیویی و فتودینامیک، معروف به درمان رادیودینامیک برای مقصد قرار دادن و تخریب سلول‌های تومور مغزی منفعت گیری کردند.

این درمان متکی بر ترکیب جدیدی به نام «کاوشگر دینامیک رادیویی بعد‌درخشش مولکولی» یا MRAP است که از مواد زیست‌شیمیایی و ید راه اندازی شده است. ترکیباتی که طبق معمول در درمان رادیودینامیک منفعت گیری خواهد شد، حاوی فلزات سنگین می باشند که می‌توانند علتصدمه سلولی شوند.

MRAPها حاوی فلزات سنگین نیستند. آنها مستقیماً به داخل تومور تزریق خواهد شد و با پرتو ایکس با دوز زیاد کمتر از مقدار مورد منفعت گیری در رادیوتراپی حاضر فعال خواهد شد. مسئله مهم این است که آنها فقط در وجود آنزیم کاتپسینB (CatB) فعال خواهد شد که شناخته شده است که در سلول‌های سرطانی تنظیم می‌شود و در رشد و پیشرفت تومور نقش دارد. هنگامی که MRAPها فعال خواهد شد، یک درخشش فروسرخ تشکیل می‌کنند و رادیکال‌های آزاد نابود کننده سرطان را تشکیل می‌کنند.

محققان این درمان را بر روی مدل‌های موش مبتلا به سرطان مغز، به ‌اختصاصی گلیوبلاستوما که توموری است که با رشد سریع در انسان یکی از پایین‌ترین نرخ‌های بقا را در بین سرطان‌ها دارد، آزمایش کردند. تومورهای تزریق شده با MRAP با دوز پرتو ایکس معادل بیشتر از شش برابر کمتر از مقدار معمول مورد منفعت گیری رایج قرار گرفتند.

بعد از درمان، رشد تومورها متوقف شد و موش‌های تحت درمان دو برابر موش‌های درمان نشده زنده ماندند.

علاوه بر این، محققان دریافتند که MRAPها رادیکال‌های آزاد را در سلول‌های سالم تشکیل نمی‌کنند، به این علت هیچ عارضه جانبی تشکیل نمی‌کنند. این چنین هیچ نشانه‌ای از صدمه بافتی یا افت وزن وجود نداشت و ترکیبات MRAP در نهایت از طریق ادرار و مدفوع دفع شدند.

پروفسور پو کانی از دانشکده شیمی، مهندسی شیمی و بیوتکنولوژی NTU سنگاپور و نویسنده ارشد و همکار این مطالعه او گفت: ما از دوزهای زیاد پایین پرتو ایکس و MRAPهای کشنده سرطان منفعت گیری کردیم. این چنین ترکیبات ضد سرطان فقط در تومور مغزی فعال بودند و نه سلول‌های سالم. به این علت ما انتظار داریم روش درمانی ما ایمن‌تر و عوارض جانبی کمتری نسبت به راه حلهای حاضر داشته باشد.

محققان قبل از اغاز آزمایشات انسانی به برسی ایمنی و کارایی MRAPها در مدل‌های بالینی بزرگتر ادامه خواهند داد. آنها این چنین در حال کار بر روی بهبود توانایی MRAP برای مقصد قرار دادن سلول‌های سرطانی و افزودن توانمندیهای تحکیم کننده سیستم ایمنی برای پشتیبانی به بدن برای مقابله با عود سرطان می باشند.

این مطالعه در مجله Nature Materials انتشار شده است.