واردات بی رویه برنج عامل نارضایتی کشاورزان/ با مدیریت منبع های ارزی خودکفا می‌شویم_بام وطن

به گزارش کسب و کار نیوز ، علیقلی ایمانی، با برشمردن راهکارهای خودکفایی در تشکیل برنج او گفت: با تعلق ارز دولتی برای واردات برنج به نوسازی و تجهیز ماشین الات کشاورزی و اراعه نهاده‌های مورد نیاز شالیکاران به پشتیبانی مؤسسه‌های تحقیقاتی و تلاش زیاد تر بر روی رقم های برنج می‌توانیم به شدت در تشکیل برنج خودکفا شویم. وی برای نمونه  به صدمه‌های واردات بی رویه برنج بدون دقت به نیاز واقعی سرزمین اشاره کرد و او گفت : هنگامی که ۵۰۰ هزار تن برنج نیاز داریم واردات ۲ میلیون تن نادرست است چرا که واردات بی رویه به تشکیل داخلی صدمه می‌زند و ابتکار عمل برای کنترل بازار را نیز از دست ما می‌گیرد.

مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران سرزمین درمورد این توجیه که برنج وارداتی ارزان است و برای حمایتمصرف کنندگان دهک‌های پایین جامعه ما برنج ارزان در اختیار می‌گذاریم، افزود: اگر روی رقم‌ها کار کنیم پژوهشگران ما کارکرد رقم پرمحصول را بالا ببرند قیمت همه شده محصول پایین می‌آید و در ردیف همان برنج وارداتی قرار می‌گیرد و به جای این که ارز از سرزمین برای واردات خارج کنیم می‌توانیم محصول برنج تشکیل داخل را بین اقشار صدمه پذیر  و کم درآمد جامعه توزیع کنیم.

واردات برنج؛ عامل نارضایتی کشاورزان

ایمانی در خصوص مقدار مصرف برنج در سرزمین افزود: آمارها مشخص می کند که در پرمصرف‌ترین سال نیز نزدیک به ۳ میلیون تن برنج در سرزمین مصرف شده و داخل کنندگان ما به هر حال دامن می‌زنند و یک مقدار آن عدد مصرفی را بالاتر می‌برند، مصرف برنج ما کمتر از آن عدد اعلامی است، چون زیاد تر نان مصرف می‌کنیم.

وی واردات بی رویه را عامل نارضایتی کشاورزان دانست و افزود: واردات چندین برابر بیشتر از نیاز سرزمین به تشکیل داخلی ضربه می‌زند. هزینه تشکیل در سرزمین ما بالاست، ولی نمیدانیم ارزانی برنج وارداتی از سرزمین دیگر تا چه اندازه وابسته به نوع کشت، آب، شرایط دیگر و یارانه‌های کشاورزیشان است و یا یارانه‌ای که به صادرات کنندگانشان خواهند داد چطور است برای این احتمالا قیمت همه شده آنها پایین‌تر از قیمت همه شده ما باشد، اما در سرزمین ما اگر بخواهیم یک مقداری به تشکیل برنج هم دقت بکنیم یعنی همین منبع های ارزی را یک مقدار به سمت اصلاح اراضی، تجهیز و نوسازی، فراهم نهاده‌ها و فراهم ماشین آلات کشاورزی سوق دهیم.

مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران سرزمین او گفت: در ماشین آلات برنج ما تا این مدت مکانیزه نشده‌ایم برای این که ماشین آلاتش گران است و برای کشاورز صرفه اقتصادی ندارد و این چنین قطعات زمین ما کوچک است و باید ما تجهیز نوسازی انجام بدهیم قطعات را یکپارچه بکنیم که امکان منفعت گیری از ماشین بالا برود، هزینه‌های تشکیل کم و قیمت همه شده پایین بیاید و تشکیل و مصرف برنج ایرانی هم برای مصرف کننده و هم برای تشکیل کننده اقتصادی بشود.

ایمانی این چنین درمورد سرانه مصرف برنج در سرزمین افزود: می‌گویند بین ۳۰ تا ۳۲ کیلوگرم مصرف برنج سرزمین است، اکنون برخی‌ها عدد را زیاد بالا و برخی‌ها هم آن را زیاد پایین می‌آورند، نه آن زیاد پایین درست است، نه آن زیاد بالا، ولی تقریبا به طور رسمی و میانگین این عدد ۳۰ تا ۳۲ عدد معقولی است، ولی واردکنندگان بیشتر از نیاز سرانه مصرف سرزمین مجوز واردات دارند.

مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران سرزمین درمورد تعیین قیمت گندم در روزهای قبل و دیگر محصولات کشاورزی او گفت: بر پایه قانون قیمت همه محصولات کشاورزی تا آخر تیرماه باید اشکار شود، ولی برای این که کشاورز قوت مانور برای انتخاب کشت را داشته باشد باید قیمت گندم و دیگر محصولات همانند کلزا، سویا یا برنج اشکار باشد. در حالی که ۳۲ محصول خرید تضمینی دیگر اشکار نیست. این که کشاورز بداند که به سمت کشت گندم برود یا به سمت محصول دیگر زیاد سخت است. چشم به راه می‌ماند تا این که این قیمت‌ها اشکار و اظهار شود تا تصمیم بگیرد.

گندم مبنای محاسبه دیگر محصولات نیست

ایمانی درمورد این که تعیین قیمت گندم آیا می‌تواند مبنای محاسبه دیگر محصولات باشد، او گفت: این مبنای محاسبه درستی نیست چرا که هر محصولی هزینه تشکیل خاص خودش را دارد شما برای مثال سویا را نمی‌توانید با گندم قیاس کنید، آفتاب گردان را نمی‌توانید با برنج قیاس کنید هر چند که کشاورزی سرزمین ما گندم بنیان است، ولی این علت نمی‌شود که اول قیمت گندم را تعیین و سپس دیگر محصولات را تعیین کنیم . در قیمت گذاری کلزا نیز هزینه‌های تشکیل با گندم فرق می‌کند، سویا با کلزا فرق می‌کند، آفتابگردان با هر دوی اینها فرق می‌کند؛ به این علت بعد هر کدام از این محصولات باید جداگانه در کمیته‌های کارشناسی قیمت‌گذاری و به موقع اظهار شود. نه این که اول گندم را سپس از گذشت سه ماه که در واقع تخطی از قانون است، اظهار کنیم و سپس چشم به راه بمانیم تا قیمت محصولات بعدی را اظهار کنیم. اکنون در تعداد بسیاری از استان‌های سرزمین هم تا این مدت دارند کلزا کشت می‌کنند ولی کشاورزان نمی‌دانند که حالت قیمت کلزا چطور خواهد می بود و احتمالا فکر کنند  همانند  پارسال، که قیمت گندم ۱۷ و ۵۰۰ می بود و کلزا ۳۵ هزار تومان اظهار شده است، در صورتی که این قاعده هم درست نیست، در دنیا قاعده بر این است که قیمت کلزا نزدیک به دو و دو دهم برابر قیمت گندم باشد که این مراعات نشده و فقط دو برابر شده.

ایمانی درمورد آمار ۸ میلیون هکتاری وزارت جهاد کشاورزی درمورد مقدار سطح دیمزارهای سرزمین او گفت: سطح اراضی سرزمین زیاد تر از این آمار است ولی پایش‌ها حکایت از ۸.۵ تا ۹ میلیون هکتار دارد که ۴ میلیون هکتار از این اراضی زیر کشت گندم و بقیه هم زیر کشت محصولاتی همانند حبوبات و کلزا و … می‌رود. بخشی از این آمار نیز باز آیش است یعنی کشاورز امسال اگر یک قطعه زمین ۲۰ هکتاری دارد ۱۰ هکتارش را کشت می‌کند، ۱۰ هکتارش را آزاد می‌گذارد باز سال سپس جای این را عوض می‌کند.

مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران در او مباحثه با صداو سیما، درمورد گسترش ظرفیت کشت دیم در سرزمین او گفت: بله امکان گسترش دارد، اما در کشت دیم او گفت و گو پراکنش بارندگی مهم است نه مقدار آن چرا که پراکنش اگر به موقع اتفاق بیفتد یعنی در زمان کاشت دیمزارها باران مناسبی داشته باشیم گیاه سبز می‌کند. در مرحله سپس هنگامی که سبز کرد سپس باید به کمکش بیاییم که بتوانیم این را به ثمر برسانیم و از همان ابتدا باید به فکر رقم باشیم رقمی که مقاوم به خشکی باشد. رقم زیاد مهم است، نوع کشت ما زیاد مهم است نوع ابزار کشت اهمیت دارد و این که آیا زمین را در معرض تابش خورشید قرار دهیم یا برای مثال فکر کنید که از کشت‌های حفاظتی منفعت گیری می‌کنیم که رطوبت زمین را کمتر از دست بدهند، مقدار کود را در چه وقتی منفعت گیری کنیم؟ آیا این امکان برای ما وجود دارد که کود در اختیار ماست که در ابتدای کشت این کود را منفعت گیری کنیم که این بارندگی را حداکثر منفعت گیری کنیم و دیگر عملیاتی که اکنون منتج به نتیجه شود در ادامه این بارندگی‌ها باید باشد یعنی تنها باز باران هم نمی‌تواند یکی از فاکتورهای زیاد مهم برداشت شود، مهم هست ولی به شرط این که آن عوامل دیگر هم پشت سرش باشد.

وی  در جواب به این سوال که وزارت جهاد ظرفیت دیم را ۸ میلیون اظهار کرده و افزود: خیر اینگونه نیست. ما زیاد تر از این می‌توانیم منفعت گیری کنیم، منتهی شرطش این است که عوامل متعدد دخیل در کشت و کار در دیمزارها را فراهم کنیم ببینید ما از دیم زارها تا اکنون چه مقدار منفعت‌برداری می‌کردیم؟ ما منبع های را هنگامی آوردیم در کنار عوامل فنی قرار دادیم توانستیم سطح دیمزارها را افزایش دهیم و کارکرد بیشتری هم داشته باشیم بعد منبع های مالی در اینجا زیاد نقش تأثیرگذاری دارد که ما در دیمزارها، آن ابزار مورد نیاز دیم زار را آیا زارع ما که در اراضی دیم دارد کشت می‌کند، توان خریدش را دارد، آمدیم چه کار کردیم، گفتیم از ستاد اجرایی فرمان امام پشتیبانی گرفتیم، وام کم منفعت بلند زمان به آن دادیم، این دستگاه در اختیارش قرار گرفت، از این دستگاه منفعت گیری کردیم آمدیم نهاده در اختیارش قرار دادیم، آمدیم اندوخته در گردش در اختیارش قرار دادیم که اصلا دیم زار ما نمی‌دانست که محلول پاشی یعنی چی؟ ولی الان فن را بردیم، آموزش را بردیم، فناوری را بردیم، رقم را بردیم، همه اینها در کنار آن بارندگی مؤثر واقع شد و امروز می‌توانیم برداشت مناسب و خوبی از دیمزارهایمان داشته باشیم.

ایمانی در خصوص  منفعت گیری نکردن از ظرفیت دیمزارها افزود: آن چیزی که الان قابل منفعت گیری است همان ۸.۵ تا ۹ میلیون هکتار هست ولی شرط افزایش این مقدار این است که بتوانیم هم منابعش را فراهم کنیم و همین که امکانات را برای آن فراهم کنیم، چون در واقع اگر به داد دیم نرسیم رها شده است چرا که آموزش، فناوری، ماشین آلات، رقم مناسب، نهاده و مدیریت می‌خواهد. یک سری از اراضی هم تحت گفتن اراضی منبع های طبیعی یا منبع های ملی محصور شده و به گفتن مرتع هم منفعت گیری نمی‌شود ولی می‌تواند در کشاورزی قابل منفعت گیری باشد ولی، چون در اختیار زارعین قرار نمی‌گیرد امکان منفعت گیری وجود ندارد و ما باید شرایط را طوری به وجود بیاوریم که برای مثال بیاییم تحت گفتن اجاره ۹۹ ساله یا تحت یک شرایطی اجاره یا به هر سبکی که وجود دارد در اختیار زارع قرار دهیم و امکانات هم در اختیارش بگذاریم و سپس از او توقع داشته باشیم که یک تشکیل خوبی داشته باشیم.

وی درمورد این که مطرح جهش تشکیل در دیمزارها چه مقدار در تشکیل دیم سرزمین تاثییر دارد او گفت : در او گفت و گو دیم زارها، کارکرد ما نهایت کارکرد است چرا که دیگر زمین دیم را هنگامی کشت می‌کنیم حاصلش می‌شود ۵۰۰ کیلوگرم گندم برای مثال اکنون اگر ما بیاییم اصول فنی را در همان زمین اجرا کنیم جهش تشکیل دیده شده است.

ایمانی درمورد خودکفایی در ۵ محصول مهم او گفت: در چغندرقند خودکفا شدیم، سپس در گندم که سابقه خودکفایی داریم برنج هم که هست دیگر فقط ذرت می‌ماند با جو که نهاده برای تامین گوشت است و اگر بخواهیم ارزان قیمت تهیه کنیم می‌توانیم این کار را انجام دهیم. در رابطه با پنج محصولی که در قانون برنامه هم آمده که باید ما نزدیک به ۹۰ درصد در واقع خودکفا شویم این اولش برمی گردد به یک برنامه ریزی مدون، جامع و کامل، از طریق مجریان، اکنون برنامه ساز و کار را اشکار کرده ولی مجریانی که می‌خواهند این برنامه را اجرا کنند اینها هم برای خودشان باید برنامه داشته باشند که سالانه برای مثال برای تشکیل شکر چه مقدار چغندرقند را باید گسترش دهند؟ در کجا باید این اتفاق بیفتد که به منبع های آبی سرزمین هم باز صدمه داخل نشود؟   یک او گفت و گو  تشکیل است، یک او گفت و گو آب الان آمدند برای مثال در استان گلستان چغندر پاییزه را گسترش دادند شما در پاییز کشت می‌کنید طبق معمول از نزولات جوی پاییز و زمستان و اغاز بهار منفعت گیری می‌شود یعنی یک طوری برنامه ریزی کنیم که هم به منبع های ما صدمه داخل نشود، هم آب و هم خاک، همین که بتوانیم به آن اهداف برنامه برسیم، برای ما امکان پذیر است، در زیاد از محصولات سابقه خودکفایی را در سرزمین داریم منتهی با یک برنامه ریزی جامع و کامل.

وی در خصوص اظهار قیمت گندم افزود: با دقت به این که قیمت گندم را وزیر جهاد کشاورزی به گفتن رئیس شورا ابلاغ کرد ولی بنیاد ملی گندمکاران سرزمین، چون قسمت تخصصی گندم هم است این مصوبه را به گفتن اعتراض امضا نکردیم؛ چرا؟ برای این که باور ما بر این است که باید آن آیتم‌هایی که در قانون آمده در شورای قیمت گذاری لحاظ شود و ما در اغاز، در مسائل کارشناسی قیمت‌ها را تحلیل و بازدید می‌کنیم و بعد از مصوب شدن به شورا می رود نهایتا انتظار ما بر این هست که همچون سنوات قبل یا اصلاحاتی در آن صورت گیرد یا چیزی تحت گفتن اکنون، چون شورا، شورای قیمت گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی است برای حمایتاز گندم سرزمین و تشکیل کننده یا یک رقمی را تحت گفتن جایزه تحویل یا پشتیبانی‌های یارانه‌ای به این قصه اضافه کند که رضایت کشاورزان را به دست بیاورد و کشاورزان قانع شوند

ایمانی در خصوص افزایش تشکیل کلزا اصرار کرد: در کلزا امسال در قیاس با پارسال شرایط ما زیاد خوب می بود که تشکیل ما دو برابر شد، منتهی الان که ما به کشاورز کلزاکار می‌خواهیم بگوییم کلزا بکار، چون اکنون باید بذر تهیه کند، می‌گوید ما به پیشنهاد شما پارسال کاشتیم ولی شما با ما چه برخوردی کردید، یعنی کشاورزی که اردیبهشت ماه کلزا تحویل داده تا این مدت پول کلزایش را نگرفته است. این از نظر اقتصادی برای کشاورز دیگر توجیه ندارد چرا که می‌گوید من برای چه کلزا بکارم اگر می‌خواهیم  در این محصولات هم در برنامه هفتم به خودکفایی برسیم باید همه جوانب کار همانند اظهار به موقع قیمت، پرداخت به موقع مطالبات مراعات شود.