کدام جنگنده آمریکایی می‌تواند مانور کبرا را انجام دهد؟_بام وطن

 در بیشترین موقعیت دماغه، هواپیما قبل از این که دماغه را به حالت عادی بازگرداند و قوت لیفت خود را بازیابد، به طور لحظه‌ای یک ترمز هوایی همه انجام می‌دهد. مسئله قابل دقت این است که هواپیما در میانه انجام این مانور ارتفاع از دست نمی‌دهد یا افزایش نمی‌دهد و این علتمی‌شود که مانور کبرا به یکی از پرطرفدارترین مانور‌های آیروبیک هوایی تبدیل شود.

هواپیما‌های نظامی برای انجام برخی از چشمگیرترین مانور‌ها به منظور انجام موفق ماموریت‌های رزمی شان طراحی شده اند. چه تعقیب و گریز با شدت بالا باشد، یا درگیری هوایی تن به تن یا مانور‌های دقیق‌تر برای پنهانکاری، هواپیما‌های نظامی بیشترین سطح چابکی را دارند. آیا هواپیما‌های نظامی می‌توانند مانور‌هایی همانند مانور کبرا انجام بدهند؟ تعدادی هواپیمای نظامی در سراسر جهان وجود دارد که می‌توانند مانور کبرا را انجام بدهند.

آیا هواپیمایی در نیروی هوایی ایالات متحده می‌تواند این مانور را انجام دهد؟ هواپیمای X-۶۲ VISTA ساخت جنرال داینامیکس تنها هواپیمای نیروی هوایی ایالات متحده است که در تئوری می‌تواند مانور کبری را انجام دهد. این مقاله به بازدید قابلیت‌های X-۶۲ می‌پردازد و بازدید می‌کند که چرا دیگر هواپیما‌های نظامی چابک برای این چنین مانور‌های آیروبیکی طراحی نشده اند.

مانور کبرا

مانور کبرا مثالای از ابرمانورپذیری است که در آن هواپیما زاویه پیچ خود را چنان ناگهانی تحول می‌دهد که ارتفاع آن افزایش نمی‌یابد. علاوه بر این، از دست دادن لیفت برای زمان وقتی زیاد مختصر رخ می‌دهد به طوری که هیچ ارتفاعی از دست نمی‌رود. دلنشین اینجاست که انجام کامل این مانور به قدری مختصر و دقیق انجام می‌شود که هواپیما در میانه حرکت غلت نمی‌زند یا منحرف نمی‌شود.

در حالی که هواپیما باید قادر به انجام یک مانور دقیق بدون سختی بیشتر از حد به بدنه باشد، برای انجام آن به یک خلبان زیاد ماهر نیاز است. در حالی که مانور کبرا به طور کلی در نمایشگاه‌های هوایی و پرواز‌های زیاد تخصصی به نمایش گذاشته می‌شود، این مانور‌ها را می‌توان در طول نبرد به گفتن آخرین راه حل برای خلاص شدن از دست هواپیمای تعقیب کننده در نبرد‌های هوایی نزدیک انجام داد. مانور کبرا امکان پذیر به این امید انجام شود که هواپیمای تعقیب کننده ناخواسته جلو بیفتد و بتوان آن را دور زد.

زیاد تر بدانید: چین باتری مریخی ساخت

هواپیمای X-۶۲A متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده

خدمه: ۲ نفر (خلبان و خلبان ایمنی)

طول: ۱۴.۸ متر

طول بال: ۹.۸ متر

ارتفاع: ۴.۸ متر

وزن خالی: ۱۸،۲۳۸ کیلوگرم

وزن ناخالص: ۱۲،۰۰۳ کیلوگرم

حداکثر وزن برخاست: ۱۹،۱۸۷ کیلوگرم

موتور: ۱ موتور توربوفن بعد سوز General Electric F۱۱۰-GE-۱۰۰ با پیشرانه خشک ۱۶،۶۰۰ پوند (۷۴ کیلونیوتن) و ۲۸،۲۰۰ پوند (۱۲۵ کیلونیوتن) با بعد سوز

حداکثر شدت: ۲،۱۷۰ کیلومتر بر ساعت در سطح دریا: ۱.۲ ماخ (۱،۴۶۰ کیلومتر بر ساعت). در ارتفاع بالا: بیشتر از دو ماخ

برد فرابری: ۵،۲۰۰ کیلومتر با ۳ باک سوخت اضافی به ظرفیت ۱۴۰۱ لیتر

سقف پروازی: ۵۰،۰۰۰ فوت (۱۵،۰۰۰ متر)

نرخ صعود: ۵۰،۰۰۰ فوت در دقیقه (۲۵۰ متر در ثانیه)

C-۶۲ VISTA ساخت جنرال داینامیکس تنها هواپیمای (همانند ساز) در ایالات متحده است که از نظر تئوری می‌تواند مانور کبری را انجام دهد. این هواپیمای آزمایشی از F-۱۶D Fighting Falcon مشتق شده و برای انجام آزمایشات توسط نیروی هوایی ایالات متحده طراحی شده است. این هواپیما به گفتن بخشی از اندوخته گذاری مشترک جنرال داینامیکس و Calspan برای سیستم خودکار کنترل همانند سازی (SACS) طراحی شده است.

این هواپیما دارای یک نازل موتور جهت دهی رانشی چند محوره است که کنترل فعال بیشتری را در موقعیت‌های پساتوقف، همانند مانور کبرا، مقدور می‌سازد. این هواپیما می‌تواند کنترل قدم و انحراف را در زوایای دعوا زیاد بالا (عمودی) انجام دهد – چیزی که هواپیما‌های سنتی قادر به دستیابی به آن نیستند. این هواپیما به یک مقاومت گیر تخصصی پشتی تجهیزاست که در طول بدنه عمل می‌کند.

هیچ هواپیمای آمریکایی فرد دیگر نمی‌تواند مانور کبرا را انجام دهد

F-۳۵ Lightning II

خدمه: ۱ نفر

وزن خالی: ۱۳،۲۹۰ کیلوگرم

وزن ناخالص: ۲۲،۴۷۱ کیلوگرم

حداکثر وزن برخاست: ۲۹،۹۰۰ کیلوگرم

ظرفیت سوخت: ۸،۲۷۸ لیتر داخلی

موتور: ۱ موتور توربوفن بعد سوز Pratt & Whitney F۱۳۵-PW-۱۰۰ با پیشرانه خشک ۲۸،۰۰۰ پوند (۱۲۵ کیلونیوتن) یا ۴۳،۰۰۰ پوند (۱۹۱ کیلونیوتن) با بعد سوز

حداکثر شدت: ۱.۶ ماخ در ارتفاع بالا، ۱.۰۶ ماخ (۱،۲۹۶ کیلومتر بر ساعت) در سطح دریا

برد: ۲،۸۰۰ کیلومتر

برد عملیاتی: ۱،۲۳۹ کیلومتر در عملیات‌های ممانعتی (هوا به سطح) با سوخت داخلی. ماموریت‌های هوا به هوا ۱،۴۱۰ کیلومتر با سوخت داخلی

سقف پروازی: ۵۰،۰۰۰ فوت (۱۵،۰۰۰ متر)

همانطور که در قسمت قبل ذکر شد، تنها یک هواپیمای همانند ساز آمریکایی می‌تواند به لطف طراحی و پیکربندی خود این چنین مانوری را انجام دهد. در حالی که تعداد بسیاری از هواپیما‌های نسل چهارم و پنجم دیگر در ناوگان نیروی هوایی آمریکا دارای قابلیت مانور بالایی می باشند، اما برای نمایش‌های آیروبیک طراحی نشده اند.

الزامات مأموریت رزمی در زیاد تر هواپیما‌های نظامی، از جمله فناوری پنهانکاری، منفعت گیری از این چنین مانور‌هایی را محدود می‌کند. در حالی که یک هواپیمای نیروی هوایی آمریکا بتواند برای فریب دشمن مانور کبرا انجام دهد، با این کار دید خود نسبت به دشمن را از دست می‌دهد در حالی که همه سلاح‌ها رو به آسمان می باشند و انرژی هواپیما به طور موقت از بین می‌رود. علاوه بر این، این چنین مانور‌هایی مدام می‌تواند یک ریسک ایمنی باشد به اختصاصی در شرایط که امکان برخورد در هوا در جریان انجام ماموریت را افزایش دهد.