بازی در نقش های منفی را دوست دارم

فریبا کوثری درمورد این که در طول این سالها نقشی بوده که آرزوی ایفای آنرا داشته باشد؟ حرف های است: دنیای بازیگری، انتها ندارد و ما هرچقدر بازی کنیم، فهمید می شویم به انتهای کار نرسیده‌ایم چون بازیگری یعنی ایفای نقش شخصیت های گوناگون، در دنیایی که بیشتر از هشت میلیارد جمعیت وجود دارد و اگر قرار باشد هر بازیگر نصف این تعداد را هم ایفای نقش کند، فهمید می‌بشود داخل دریای بیکرانی شده است. من اکنون ۳۴ سال است که به حرفه بازیگری مشغولم ولی تا این مدت هم در حال جستجوی ناشناخته‌های این هنر هستم و هروقت کاری به من نظر می‌بشود، از شب قبل استرس دارم.

این هنرمند که متولد ۱۳۴۵ است،فعالیتش را در عرصه بازیگری سینما آن‌طور که در دانشنامه سینمای ایران آمده است،با «درمسیر تندباد» جعفری‌جوزانی اغاز کرده است.

«دندان مار» مسعود کیمیایی، «مرگ پلنگ» فریبرز صالح، «ابلیس» احمدرضا درویش، «جستجو در جزیره» مهدی صباغ زاده، «نقش عشق» شهریار پارسی‌پور، «آواز تهران» کامران قدکچیان، «آقای بخشدار» خسرو معصومی، «خسوف» رسول ملاقلی‌پور، «آخر کودکی» کمال تبریزی، «یک داستان واقعی» ابوالفضل جلیلی و….از جمله آثار سینمایی‌ که فریبا کوثری در آنها ایفای نقش کرده است.

اما بازیگر سریال های “مختارنامه”، “معصومیت از دست رفته”، “دلنوازان”، “بی صدا فریاد کن” و “بی گناهان” در جواب به این که چه نقشی را زیاد تر دوست دارد؟ حرف های است: من همه تیپ‌ها را دوست دارم و هنگامی فیلمنامه را می‌خوانم، گویی نقشی که به من نظر شده مرا به دنیایی دیگر می‌برد ولی خودم ایفا در نقش های منفی را دوست دارم. برای من سریال “معصومیت از دست رفته” نقطه اغاز بازیگری در ژانر تاریخی و “مختارنامه” انتهای هنرنمایی در ژانر تاریخی می بود. من نقش های تاریخی را زیاد دوست دارم و برایم دلنشین‌تر است. به نظرم ما در روبه رو نقش‌های تاریخی، دِینی داریم که فراتر از آن نمی‌توانیم قدم برداریم و به نوعی بار مسئولیت بیشتری بر دوشمان است. هنگامی نقش هایی همچون مادر، خانم خانه‌دار، معلم و … به من نظر می‌بشود، مسلماً از افرادی که در اطرافم می باشند، الهام می‌گیرم ولی هر بازیگر در نقش های تاریخی باید به طوری نقش را ایفا کند که خدای ناکرده آنرا بد یا کمرنگ نمود ندهد و این رسالت مهمی است.

اکثر نقش هایی که تا به حال ایفا کرده‌ام جدی بوده و با این که من انسان شوخ‌طبعی هستم ولی تا بحال کار کمدی انجام نداده‌ام. این چنین مواردی که علتمی‌بشود از اعماق وجودم خنده بر لبم بیاید، خوشحالی مادرم، خانواده‌ام و آدمهاست. هنگامی این عزیزان شاد و خوشحال باشند، من هم خوشحال خواهم می بود. به نظرم تعریف یک خانواده ایده‌آل، خانواده‌ای سالم و صالح است که قطعاً همه اعضای خانواده از کنار هم بودن لذت می‌برند. 

او که متولد زاهدان است در همان مصاحبه اخیرش او گفت: اگر بخواهم خودم را در سه کلمه توصیف کنم اینگونه می‌گویم: “انسانی مهربان، دست و دلباز و عاشق خانواده” و درمورد ترک یک حرکت بد در اغاز قرن تازه، پیشنهاد‌ام به خودم و همه مردم “عدم کنکاش و قضاوت در زندگی یکدیگر” است. اگر هنگامی که برای کنکاش در زندگی دیگران می‌گذاریم را برای شناخت خودمان بگذاریم، قطعاً پیشرفت‌های بسیاری در زندگی خواهیم داشت. بهتر است تلاش کنیم با سخن ها، کارها و… همدیگر را آزار ندهیم. 

اما چندی قبل پیش از اغاز جشنواره فیلم فجر و معارفه فیلم‌ها خبر رسید که فریبا کوثری به گروه بازیگران فیلم سینمایی «آن دو» پیوست.

فیلمبرداری «آن دو» با نوشته سینمای دفاع مقدس به کارگردانی مرتضی رحیمی و تهیه کنندگی سید علیرضا سبط احمدی است که فریبا کوثری در نقش زنی به نام «گلی جان» روبه رو دوربین رفته است. اما با دقت به این که فیلم در لیست فیلم‌های جشنواره فجر نیست، به نظر می‌رسد، فیلم به جشنواره نرسید.

اما فریبا کوثری در سال ۸۴ در او مباحثه با ایسنا درمورد کم‌کاری‌اش حرف های می بود: بازیگران زن همانند من در سینمای ایران جایی ندارند و باید در تلویزیون و تئاتر کار کنند و یا نقش‌های حاشیه‌ای سینما را بپذیرند.

سینما به شدت جوان‌گرا شده و در همه کارهایی که ساخته می‌بشود از تیپ‌های جوان منفعت گیری می‌بشود کارهایی هم که به من یا افرادی همانند من نظر می‌بشود نقش‌های قابل توجهی نیست که آدم بتواند توانمندیهایش را نشان دهد.

این بازیگر با گفتن این که امنیت شغلی برای بازیگر وجود ندارد اصرار کرد: اینهایی هم که الان می باشند ۵ سال دیگر نیستند یقیناً این نوشته برای آقایان کمتر صدق می‌کند، اما بازیگران زن تا مقداری سن‌شان بالا می رود یا باید نقش مادر را بگیرند و یا نقش‌های حاشیه‌ای دیگر را بازی کنند.

وی معتقد است :هیچ جای دنیا این‌گونه نیست،جولیا رابرت ۴۰ سال است کار می‌کند و یا مریل استریپ ۵۷ سالش است، اما تا این مدت نقش‌های خوبی می‌گیرند. شری ملکیون هم تا این مدت در سینماهای هالیوود بازی می‌کند، اما در ایران بازیگران خوبی همانند خانم معتمدآریا و نونهالی می باشند که حضورشان نسبت به قبل زیاد کمرنگ شده است.

بازیگر فیلم‌های ابلیس،‌جستجو در جزیره و آخر کودکی در ادامه گفت: از سال ۷۴ به سپس سمت و سوی سینما عوض شده و فیلم‌ها همه در ربط با جوانان شده است در صورتی که موضوعات خوب فرد دیگر هم وجود دارد، دیگر همانند قبل فیلم‌های خوبی نظیر «روسری آبی» و «بانوی اردیبهشت» ساخته نمی‌بشود.

فریبا کوثری در آخر سخن بگویید‌هایش او گفت: متاسفانه برخی از کارگردان ها اکیپ خودشان را دارند بطوریکه ما به تماشای هر فیلمی که می‌رویم می‌بینیم همان‌ افراد می باشند. برای همین هم فیلم‌های خوب کم شده و زیاد از کارگردانها از سینما قهر کردند . کوثری که مشغول بازی در سریال مختارنامه می بود سپس از ۱۰ سال دوری از سینما فیلم «نگاه» به کارگردانی سپیده فارسی را آن مقطع بازی کرده می بود.