لوئیس جونیور برنده اسکار درگذشت_بام وطن

لوئیس گاست جونیور، که جایزه اسکار بازیگر نقش دوم را برای بازی در نقش مربی تمرین سخت در سال ۱۹۸۲ در «یک افسر و یک جنتلمن» چند سال بعد از برنده شدن جایزه ایمی برای نقش ویولن باز حیله گر در «ریشه‌ها» برنده شد، در سن ۸۷ سالگی درگذشت.

بر پایه گزارش ورایتی، خانواده گاست در بیانیه‌ای مرگ او را اظهار کردند و نوشتند: با تاسف صمیمانه ما تایید می‌کنیم که پدر محبوب ما فوت کرد.

ما می‌خواهیم از همه برای تسلیت آنها در این زمان سپاس کنیم. لطفا در این زمان سخت به حریم خصوصی خانواده احترام بگذارید.

علاوه بر «یک افسر و یک جنتلمن»، گوسِت برای فیلم‌های «دشمن من» (۱۹۸۵) که در آن نقش یک فضایی را بازی می‌کند و «عقاب آهنین» (۱۹۸۶) که در آن نقش یک سرباز قدیمی‌کار نیروی هوایی را بازی می‌کند هم به یاد آورده می‌شود.

در ادای احترام به گوست، هاکفورد یادآور شد که نقش فولی در ابتدا برای یک سفیدپوست نوشته شده می بود، تا این که هاکفورد از مرکز آموزش پرواز افسران نیروی دریایی در پنساکولا، فلوریدا بازدید کرد و فهمید شد که تعداد بسیاری از مربیان تمرین را مردان سیاه‌پوست راه اندازی خواهند داد.

هاکفورد او گفت: من مشخصات بازیگر نقش فولی را تحول دادم و با بازیگران رنگین پوست ملاقات کردم. لو گوسِت به دیدن من آمد؛ بازی‌های او را روی صحنه نمایش می‌شناختم و تحسین می‌کردم. او به من او گفت که در ارتش به گفتن تکاور خدمت کرده و من او را در جا استخدام کردم.

سارجنت فولی که لو گوسِت خلق کرد، به گمان زیاد اولین شخصیت سیاه‌پوست سینمای آمریکا است که بر شخصیت‌های سفیدپوست قدرتی مطلق دارد. آکادمی با رای دادن به اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بازی بی‌نقص او را به رسمیت شناخت. او قطعا لیاقتش را داشت.

بعد از برنده شدن امی برای «ریشه‌ها» در سال ۱۹۷۸، گوسِت ۶ نامزدی امی دیگر هم به دست آورد که یکی از آنها برای ایفای نقش رییس جمهوری مصر در فیلم تلویزیونی «سادات» در سال ۱۹۸۳ می بود.

گوست که در اواخر دهه ۱۹۷۰ تا این مدت سخت فعال می بود، سال ۲۰۱۳ مهمان برنامه «امپراتوری تخته واک» شبکه اچ‌بی‌او شد و نقش مربی چاکی مایکل کنت ویلیامز را بازی کرد که چالکی در زمان فرار مجدد با او مواجه می‌شود.

وی در سریال‌هایی از جمله «خانم وزیر» (۲۰۱۴)، «روانی» (۲۰۱۲) و «ای‌آر» (۲۰۰۹) هم نقش آفرینی کرده می بود.

این بازیگر که در ابتدای کار او با مینی سریال برجسته «ریشه‌ها» دقت گسترده‌ای را به خود جلب کرد، سال ۲۰۱۵ در مینی سریال فرد دیگر درمورد برده داری با گفتن «کتاب سیاه پوستان» جلوی دوربین رفت.

گوست سال ۱۹۵۳ بدون داشتن آموزش رسمی به گفتن بازیگر، اولین بازی خود را در برادوی انجام داده می بود و جانشین بیل گان در نقش اسپنسر اسکات در «گامی بزرگ بردار» شد که منتقدان قسمت نمایش نیویورک تایمز آن را به گفتن یکی از ۱۰ نمایش برتر سال شناختند.

وی در چندین نمایش روی صحنه‌های برادوی ظاهر شد و سال ۱۹۹۶، به برادوی برگشت تا به گفتن جانشین نقش مهم بیلی فلین در موزیکال «شیکاگو» ایفای نقش کند.

آخرین نقش آفرینی وی در سینما در بازسازی «رنگ بنفش» در سال ۲۰۲۳ می بود و اظهار شده می بود بازیگر چند نقش سینمایی در سال ۲۰۲۴ خواهد می بود.