مصاحبه او گفت و گوبرانگیز علیه علی دایی

[ad_1]
علی دایی، اسطوره فوتبال ایران، به مناسب روز هشتم آذر و آن دیدار به یادماندنی روبه رو استرالیا که حکم صعود ایران به جام جهانی فرانسه را امضا کرد، در یک گفتگو به تفاوت نسل قدیمی فوتبال ایران با نسل جاری پرداخت.
با اهمیت ترین اظهارات دایی در مصاحبه اخیرش مربوط به جایی است که حرف های آن تیم و بازیکنانش با وجود رقم زدن یک اتفاق تاریخی، هیچ پاداشی نگرفتند. این سخن بگوییدها در شرایطی نقل میبشود که همین روزها هم چنان داستان پاداشهای دلاری و حواله ماشین بازیکنان نسل جاری، از اذهان پاک نشده است. دایی درمورد نسل ۹۸ ایران میگوید: «به نظر من نسلی که از آن یاد میکنید، همدلی داشت، رفاقت داشت، بُعد مالی وجود نداشت. شما باور میکنید بعد از صعودمان به جامجهانی هیچ چیزی به گفتن پاداش به ما ندادند؟! ما هیچ پاداشی دریافت نکردیم، چون ما برای پول بازی نمیکردیم. ما به عشق مردممان بازی میکردیم و همیشه دوست داشتیم کاری بکنیم که مردممان خوشحال شوند. فردی به خودش و پاداش فکر نمیکرد. از آن تیم ۱۹۹۸ نفراتی می باشند که الان حتی در پرداخت اجارهخانهشان مشکل دارند. برای آن تیم هیچ موقع هیچ کاری نکردند. زیاد قولها دادند و زیاد قرارها گذاشتند. اما به هیچکدام از آن همه وعده و وعید، جامه عمل نپوشاندند. جو تبلیغاتی راه انداختند، اما فردی چیزی ندید.»
۴۸ ساعت بعد از آن اظهارات، اکنون داریوش مصطفوی، رئیس زمان فدارسیون فوتبال ایران در سال ۹۸، سخنهای علی دایی را تکذیب کرده است. او میگوید به آن تیم هم حواله ماشین داده شد و به وضوح میگوید اگر فردی حرف های نگرفته (منظورش علی دایی است) نادرست میکند. داریوش مصطفوی میگوید: «تیم ملی جام جهانی ۱۹۹۸ با ۴۵ میلیون تومان رفت جام جهانی و تیم ۲۰۲۲ با ۸۰۰ میلیارد. در واقع با پاداشها و حوالههایی که دادند. آن زمان هم من برای دارم از طرف ریاست جمهوری به بازیکنان تیم ملی حواله ماشین دادند. جزئیات دقیقش را کامل برای ندارم، اما حوالهها را دادم به دبیر کل تا بین بازیکنان تقسیم کند. حوالهها را فقط به اعضای تیم دادند و از فدراسیون فردی چیزی نگرفت. نه خودم گرفتم نه مسئول فرد دیگر. اما هم از آقای افتخاری دبیر کل زمان فدراسیون فوتبال هم بازیکنان آن زمان تیم ملی میتوانید سوال کنید. هر فردی هم که میگوید نگرفته نادرست میکند. یقیناً مردم در امارات هم زیاد پشتیبانی کردند، اما چیزهایی همانند رادیو، ضبط، تلویزیون که قابل این بچهها را نداشت.»
[ad_2]
منبع




